@article { author = {Shamsi, A and Sharifi, MM and Dayani, O}, title = {The effect of barley silage particle size and concentrate levels on physical characteristics, dietary intake and digestibility of diets, nitrogen retention, microbial protein synthesis and eating behaviors in Kermani sheep}, journal = {Animal Science Research}, volume = {27}, number = {1}, pages = {1-16}, year = {2017}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2008-5125}, eissn = {2676-5705}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {تاثیر اندازه ذرات سیلاژ علوفه کامل جو و سطح کنسانتره بر مصرف و هضم جیره‌ها، ابقاء نیتروژن، تولید پروتئین میکروبی و رفتار مصرف در گوسفندکرمانی}, abstract_fa = {زمینه مطالعاتی: در ایران سیلاژ علوفه کامل جو بسیار کم­تر از دیگر سیلاژها مورد توجه بوده است.  هدف: این آزمایش به منظور تعیین تاثیر دو سطح اندازه ذرات سیلاژ علوفه کامل جو و دو سطح کنسانتره بر مصرف، قابلیت هضم، تولید پروتئین میکروبی و رفتار مصرف خوراک در گوسفند کرمانی انجام گرفت. روش کار: حدود 1200 کیلو­گرم علوفه جو در زمان سبز` بودن ساقه و خمیری بودن دانه، با چاپر در دو اندازه 24 و 12میلی­متر  خرد شدند و در کیسه­های نایلونی سیلو شدند. پس از 45 روز سیلوها باز شدند و ویژگی­های فیزیکی و ارزیابی ظاهری نمونه­های جو سیلویی انجام گرفت. جیره­های آزمایشی عبارت بودنداز: 1) 40 درصد سیلاژ علوفه کامل جو درشت و 60 درصد کنسانتره، 2) 60 درصد سیلاژ علوفه کامل جو درشت و 40 درصد کنسانتره، 3) 40 درصد سیلاژ علوفه کامل جو ریز و60 درصد کنسانتره، 4) 60 درصد سیلاژ علوفه کامل جو ریز و40 درصد کنسانتره. نتایج: سیلوها در ارزیابی ظاهری اختلاف معنی­داری نداشتند، ولی pH  در سیلاژ علوفه کامل جو ریز، به صورت معنی­داری کم­تر بود (003/0­p=). عامل موثر فیزیکی و الیاف موثر فیزیک در جیره­های دارای سیلاژ علوفه کامل جو درشت بیشتر بود. مصرف ماده خشک در جیره­های دارای 60 درصد کنسانتره بیشتر بود،  ولی مصرف الیاف نامحلول در شوینده­ی خنثی و قابلیت هضم ماده خشک تحت تاثیر سطح کنسانتره و اندازه ذرات جو سیلویی قررار گرفت. ابقاء نیتروژن در جیره­های سیلاژ ریز بیشتر بود (022/0­­=­p). زمان­های مصرف، نشخوار و جویدن و در جیره­های دارای سیلاژ درشت بیشتر بودند. نتیجه­گیرینهایی: بیشترین قابلیت هضم ماده خشک و آلی در جیره دارای 40 درصد کنسانتره و سیلاژ علوفه کامل جو ریز بود، زیرا با کاهش اندازه ذرات سیلاژ به سطح تماس میکروبی در شکمبه افزوده شد.}, keywords_fa = {الیاف موثر فیزیکی,فراسنجه‌های شکمبه‌ای,میانگین هندسی,نشخوار}, url = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6313.html}, eprint = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6313_87fd3a80252909c5f8b89708b7b70c16.pdf} } @article { author = {karimi, k and Esmailizadeh, A and Asadi, M}, title = {Linkage disequilibrium levels in Fars province native cattle population using high-density SNP data}, journal = {Animal Science Research}, volume = {27}, number = {1}, pages = {17-27}, year = {2017}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2008-5125}, eissn = {2676-5705}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {بررسی سطوح عدم تعادل پیوستگی در ژنوم گاوهای بومی استان فارس با استفاده از داده‌های متراکم نشانگرهای چند شکل تک نوکلئوتیدی}, abstract_fa = {زمینه مطالعاتی: شناسایی سطوح عدم تعادل پیوستگی در میان جمعیت­ها ابزاری مفید در مطالعه تاریخچه جمعیت­ها و شناسایی نواحی ژنومی مرتبط با صفات مهم اقتصادی است. هدف: در این تحقیق، به منظور فراهم آوردن اطلاعات پایه مورد نیاز در طراحی مطالعات ارتباطی کل ژنوم و بررسی تغییرات اندازه موثر جمعیت در گاوهای بومی فارس، سطوح عدم تعادل پیوستگی در ژنوم افراد این جمعیت مورد مطالعه قرار گرفت. روش کار: بدین منظور تعداد 10 راس از گاوهای بومی فارس به طور تصادفی نمونه برداری شدند و به کمک تراشه Illumina Bovine HD در 777962 جایگاه SNP تعیین ژنوتیپ شدند. کنترل کیفی داده­ها بر اساس نرخ فراخوانی تعیین ژنوتیپ، انحراف از تعادل هادری–وینبرگ و فراوانی­ آلل­های­­ نادر در جایگاه­های مختلف انجام شد و 55718 جایگاه برای انجام آنالیزهای بعدی انتخاب شدند. کلیه جفت مقایسه­های بین SNPها در سه دسته فاصله­ای صفر تا 10، 10 تا 100 و 100 تا 1000 کیلوبازی تقسیم بندی شدند و متوسط آماره r2 برای تمامی کروموزوم­های غیرجنسی در این فواصل محاسبه شد. نتایج: متوسط r2 بالاتر از 3/0 در فواصل کمتر از Kb 9 و متوسط r2 بالاتر از 2/0 در فواصل کمتر از Kb 60 مشاهده گردید. مقادیر r2 بدست آمده در فواصل بین نشانگری کوتاه­تر (کمتر از Kb 100) از اطمینان بیشتری برخوردار بودند. مقادیر بالای r2 یافت شده در این مطالعه نشان­دهنده سطح بالای بروز همخونی و کاهش شدید جمعیت موثر در گاوهای بومی فارس است. نتیجه­گیری نهایی: نتایج این مطالعه می­تواند در تعیین تراکم نشانگری مورد نیاز جهت کسب دقت کافی در مطالعات ژنومی احتمالی در گاوهای بومی فارس به کار گرفته شود. }, keywords_fa = {ژنوم گاو,عدم تعادل پیوستگی,گاو بومی فارس,نشانگرهای چند شکل تک نوکلئوتیدی}, url = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6314.html}, eprint = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6314_e0121b3389b393ea0891213ae5c7fd28.pdf} } @article { author = {A, M and M, M and M, M}, title = {Effect of different levels of garden cress (Lepidium sativum) seed hydroalcoholic extract on growth performance, blood lipids and intestinal bacterial populations of Japanese quail}, journal = {Animal Science Research}, volume = {27}, number = {1}, pages = {29-39}, year = {2017}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2008-5125}, eissn = {2676-5705}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {اثر سطوح مختلف عصاره‌ هیدروالکلی بذر شاهی در آب آشامیدنی بر عملکرد رشد، لیپیدهای خون و جمعیت میکروبی روده بلدرچین‌ ژاپنی}, abstract_fa = {زمینه مطالعاتی: بذر گیاه شاهی ترکیبات فراوانی دارد که می­تواند برای بلدرچین ژاپنی مفید باشد. هدف: این آزمایش به منظور مطالعه اثر افزودن سطوح مختلف عصاره­ی هیدروالکلی بذر شاهی در آب آشامیدنی بر عملکرد رشد،  لیپیدهای خون و جمعیت میکروبی روده بلدرچین­ ژاپنی انجام شد. روش کار: آزمایش در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با استفاده از 280 قطعه جوجه بلدرچین یک روزه (مخلوط دو جنس) با 5 تیمار، 4 تکرار و 14 قطعه جوجه در هر تکرار  انجام گرفت. تیمارها شامل سطوح صفر (شاهد)، 5/0، 1، 5/1 و2 میلی‌لیتر عصاره هیدروالکلی در یک لیتر آب آشامیدنی بودند. در پایان دوره (روز 42) از هر واحد آزمایشی دو جوجه انتخاب و نمونه­گیری از محتویات ایلئوم آن‌ها به منظور تعیین جمعیت میکروبی  صورت گرفت. سپس برخی از بخش‌های لاشه توزین شد. همچنین از ورید بال دو جوجه از هر قفس برای اندازه‌گیری غلظت سرمی کلسترول کل، تری­گلیسیرید، کلسترول HDL و کلسترول LDL خون‌گیری صورت گرفت. نتایج: مقادیر اضافه شده عصاره شاهی به آب آشامیدنی بلدرچین­های ژاپنی اثر معنی­داری بر خوراک مصرفی، افزایش وزن روزانه،  ضریب تبدیل غذایی، وزن نسبی اجزای لاشه و اندام­های داخلی نداشت. طول نسبی قسمت­های مختلف روده کوچک شامل دوازدهه، ژژنوم و ایلئوم تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت. اثر سطوح مختلف عصاره هیدروالکلی شاهی بر جمعیت  اشریشیا کلی و کلی­فرم‌های ایلئوم معنی­دار نبود اما بلدرچین­هایی که سطوح 5/0، 1 و 5/1 میلی‌لیتر عصاره دریافت کرده بودند دارای شمار لاکتوباسیلوس بالاتری بودند (05/0>P). اثر سطوح مختلف عصاره بر لیپیدهای سرم معنی­دار نبود. نتیجه­گیری نهایی: به طور کلی، عصاره هیدروالکلی بذر شاهی بر عملکرد رشد، اجزای لاشه، طول روده و لیپیدهای خون بلدرچین ژاپنی موثر نبود.}, keywords_fa = {بلدرچین ژاپنی,شاهی,عملکرد,لیپیدهای خون,جمعیت میکروبی}, url = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6315.html}, eprint = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6315_9fb8650122f60d45e7ba61f9d1582cb5.pdf} } @article { author = {D, F and N, R and M, A}, title = {Effect of red grapes vinegar and Pidiococcus acidilactici bacteria supplementation on growth performance, immune system and some carcass traits of broiler chickens}, journal = {Animal Science Research}, volume = {27}, number = {1}, pages = {41-53}, year = {2017}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2008-5125}, eissn = {2676-5705}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {تأثیر مکمل‌سازی سرکه انگور قرمز و باکتری پدیوکوکوس اسیدی لاکتیسی بر عملکرد رشد، سیستم ایمنی و صفات لاشه جوجه‌های گوشتی}, abstract_fa = {زمینه مطالعاتی: سرکه انگور باکاهش اسیدیته و در نتیجه کاهش میکروارکانیسم­های مضر جیره وباکتری پدیوکوکوس اسیدی لاکتیسی (پروبیوتیکPAL) به عنوان باکتری مقاوم به اسید با تولید ترکیبات ضد میکروبی اثرات مفیدی بر عملکرد حیوان دارند. هدف: مطالعه حاضر جهت ارزیابی اثرات مکمل­سازی سرکه انگور قرمز و پروبیوتیک PAL بر عملکرد رشد، پاسخ سیستم ایمنی و صفات لاشه جوجه­های گوشتی انجام گرفت. روش کار: برای این منظور تعداد ۳۶۰ قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه راس ۳۰۸ در یک آزمایش فاکتوریل ۳×۲ در قالب طرح کاملاً تصادفی، با شش تیمار، پنج تکرار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار تا 42 روزگی پرورش داده شدند. جیره­های آزمایشی حاوی سرکه انگور (صفر، دو و سه درصد) و PAL (صفر و 01/0 درصد) بودند. نتایج: نتایج این آزمایش نشان داد که افزودن سه درصد سرکه در جیره غذایی موجب افزایش مصرف خوراک در دوره رشد (42-22 روزگی) و کل دوره پرورش (42-0 روزگی) گردید (05/0>P) و استفاده از پروبیوتیک PAL، وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک را در دوره آغازین (21-0 روزگی) و کل دوره پرورش (42-0 روزگی) به طور معنی­داری بهبود بخشید (05/0>P). در کل دوره پرورش، پرندگانی که ترکیب سرکه و پروبیوتیکPAL  را دریافت کرده بودند ضریب تبدیل خوراک بهتری داشتند (05/0>P). بیشترین تیتر آنتی­بادی علیه ویروس نیوکاسل نیز در سرم پرندگان تغذیه شده با ترکیب سطح دو درصد سرکه و پروبیوتیک  PALمشاهده گردید (05/0>P). هیچ کدام از تیمار­های آزمایشی تأثیر معنی­داری بر راندمان لاشه، وزن­­های سینه، ران و چربی محوطه بطنی نداشتند (05/0P). نتیجه­گیری نهایی: نتایج نشان داد که استفاده از سرکه به همراه پروبیوتیک PAL در مقایسه با استفاده از آن­ها به تنهایی تأثیر بهتری بر عملکرد رشد و پاسخ سیستم ایمنی جوجه­های گوشتی داشت.}, keywords_fa = {جوجه‌های گوشتی,سرکه,عملکرد رشد,سیستم ایمنی,باکتری پدیوکوکوس اسیدی لاکتیسی}, url = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6316.html}, eprint = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6316_71b744e35f049b87859d127459e27ecc.pdf} } @article { author = {V, S and E, S and j, s}, title = {Performance of growing quails fed electron beam irradiated soybean or canola seeds}, journal = {Animal Science Research}, volume = {27}, number = {1}, pages = {55-67}, year = {2017}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2008-5125}, eissn = {2676-5705}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {عملکرد بلدرچین‌های در حال رشد تغذیه شده با دانه سویا یا کلزای عمل‌آوری شده با پرتو الکترون}, abstract_fa = {Anwar MM, Ali SE and Nasr EH, 2015. Improving the nutritional value of canola seed by gamma irradiation. Journal of Radiation Research and Applied Sciences 8: 328-333. Baker DH, and Chung TK, 1992. Ideal protein for swine and poultry. Biokyowa Technical Review 4. Biokyowa, Inc., Chesterfield, MO, U.S.A, pp: 16 Chavoshi-Aqdam H, 2005. General situation of planting oil seed in the first quartery of 1384 in Iran. Montly Journal of Vegetable Oil Industry 35: 14-17. Ebrahimi SR, Nikkhah AA, Sadeghi A and Raisali G, 2009. Chemical composition, secondary compounds, ruminal degradation and in vitro crude protein digestibility of gamma irradiated canola seed. Animal Feed Science and Technology 151: 184–193. Ebrahimi-Mahmoudabad SR, and Taginejad-Roudbaneh M, 2011. Investigation of electron beam irradiation effects on anti-nutritional factors chemical composition and digestion kinetics of whole cottonseed, soybean and canola seeds. Radiation Physics and Chemistry 80: 1441-1447. El-Niely HFG, 2007. Effect of radiation processing on anti-nutritional in-vitro protein digestibility and protein efficiency ratio bioassay of legume seeds. Radiation Physics and Chemistry 76: 1050-1057. Farag MDEH, 1998. The nutritive value for chicks of full-fat soybeans irradiated at up to 60 kGy. Animal Feed Science and Technology 73: 319-328. Farag MDEH, 1989. Radiation deactivation on anti-nutritional factors: trypsin inhibitor and hemagglutinin in soybean. Journal Radiate Science Aplicate 6: 207-216. Gharaghani H, Shah-Hosseini GHR, Zaghari M and Moravej H. 2008. Effect of gamma irradiation on the nutritional value of canola meal for broilers. Second National Conference on the application of nuclear technology in agricultural sciences and natural resources. Karaj, 20-19 June, pp. 159-152. (In Persian). Gharaghani H, Zaghari M, Shah-Hosseini GHR and Moravej H,2008.Effect of gamma irradiation on anti- nutritional factors and nutritional value of canola meal for broiler chickens. Australasian Journal of Animal Science 10: 1479 - 1485. Hamza RG, Afifi S, Abdel-Ghaffar AB and Borai IH, 2012. Effect of gamma irradiation or/and extrusion on the nutritional value of soy flour. Biochemistry and Analytical Biochemistry 1: 1-6. Hasanpour-Cheshmah S, Rahimi SH and Shah-Hosseini GHR, 2013. Comparison of electron and gamma irradiation on the performance of Japanese quail. The sixth congress of the Agricultural Research findings. Kordestan university, 25-26 May, pp108-112 (In Persian). Langhout DJ, Schutte BJ and Van Leeuwen P, 1999. Effect of dietary high and low methylate citrus pectin on the activity of the ileal microflora and morphology of the small intestinal wall of broiler chicks. Poultry Science 40: 340-347. Majd F and Ardakani MR. 2001. Nuclear Techniques in Agricultural Science. second edition. Tehran University Press, 230 pages. (In Persian). NRC, 1994. National Research Council. Nutrient requirements of poultry. 9 th ed. Washington, D.C: National Academy of Science. Rahimi SH, Yakhkeshi S and Shawrang P, 2011. Effects of electron beam irradiation and organic acid on performance and immune response in broilers. Veterinary Journal 67 (3) 223-233. (In Persian). Roser U, 2006. Effects of organic acids in liquid and solid forms on the survival rate of salmonella in pelleted compound feed after recontamination. Journal of Immunology 82: 12-19.   Shah-Hoseini GHR, Akbari GHR, Ilia N and Asadifard F. 2008. Effect of dietary irradiated by gamma irradiation on the performance of broiler performance. Second National Conference on the application of nuclear technology in agricultural sciences and natural resources. Karaj, June 19-20. Pp187-193. (In Persian). SAS. 2010. Statistical Analysis System. SAS Intit. Inc., Cary, NC, USA. Siddhuraju P, Makker HPS and Becker K, 2002. The effect of ionising radiation on anti-nutritional factors and nutritional value of plant material with reference to human and animal food. Food Chemistry 78: 187-205. Taghinejad-Roudbaneh M., Ebrahimi SR, Azizi S and Shawrang P, 2010. Effects of electron beam irradiation on chemical composition, antinutritional factors, ruminal degradation and in vitro protein digestibility of canola meal. Radiation. Physics and Chemistry 79: 1264-1269. Wang GJ, Marquardt RR, Guenter W, Zhang Z and Han Z, 1996. Effect of enzyme supplementation and irradiation of rice bran on the performance of growing leghorn and broiler chickens. Animal Feed Science and Technology 66: 47-61. Yakhkeshi S, Rahimi S and Shawrang P, 2013. Effect of electron-beam irradiation of the diet on microbial population intestinal morphology ileal digestibility and performance of broilers. Iranian Journal of Applied Animal Science 3(4): 747-754. Zeb A, 1998. Possibility and limitations of feeding rapeseed meal to broiler chicks. Ph.D. dissertation George August University, Gottingen Germany.}, keywords_fa = {بلدرچین,پرتوتابی,دانه سویا,دانه کلزا,عملکرد}, url = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6317.html}, eprint = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6317_caa16e852fc0e4a6fd0734688d4dcf60.pdf} } @article { author = {M, L and A, M and A, A}, title = {The importance of genotype by environment interaction in genetic analysis of milk yield in Holstein cows}, journal = {Animal Science Research}, volume = {27}, number = {1}, pages = {69-79}, year = {2017}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2008-5125}, eissn = {2676-5705}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {اهمیت اثر متقابل ژنوتیپ و محیط بر آنالیز ژنتیکی میزان تولید شیر درگاوهای هلشتاین}, abstract_fa = {زمینه مطالعاتی: برای افزایش دقت برآورد پارامتر‌های ژنتیکی صفات،  انتخاب مدل مناسب برای آنالیز ژنتیکی آنها مهم می‌با‌‌‌شد. هدف: این تحقیق به منظور بررسی اهمیت اثر متقابل ژنوتیپ و محیط بر تجزیه ژنتیکی میزان تولید شیر گاوهای هلشتاین انجام گردید. روش کار: در این مطالعه از 90315 رکورد تولید شیر اولین دوره شیردهی این گاوهای شیری استفاده شد. این داده­ها طی سال­های ۱۳۷5تا ۱۳87 توسط مرکز اصلاح نژاد دام و بهبود تولیدات دامی کشور جمع آوری شده­اند که مربوط به 19 استان مختلف، 188 گله، 145 پدر و 72857 مادر می‌باشند. داده­های این تحقیق با استفاده از روش اثر متقابل و در قالب مدل حیوانی آنالیز شدند. نتایج: در این تحقیق اثرات متقابل پدر و استان، پدر و گله، پدر و سال تولد و پدر و سال زایش بر آنالیز ژنتیکی صفت تولید شیر معنی­دار بود (P<0.05). البته در مقایسه با سایر اثرات متقابل، اثرمتقابل پدر و گله بر آنالیز ژنتیکی میزان تولید شیر بیشتر بود. همچنین مقادیر یکسانی برای وراثت پذیری تولید شیر دو بار دوشش (۰۱/۰±۲8/۰) و وزن معادل بلوغ  (۰۱/۰±۲7/۰) در زمان لحاظ و عدم لحاظ اثر متقابل پدر و گله در مدل برآورد شد چون لحاظ کردن اثر متقابل ژنوتیپ و محیط در مدل موجب کاهش هر دو واریانس ژنتیکی افزایشی و خطای آزمایش بطور مشابه گردید. همبستگی بین ارزش اصلاحی گاوهای نر برآورد شده توسط مدل داری اثر متقابل ژنوتیپ و محیط و مدل فاقد اثر متقابل ژنوتیپ و محیط ٩٩/۰ محاسبه گردید. نتیجه­گیری نهایی: نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد لحاظ کردن اثر متقابل ژنوتیپ و محیط در زمانی که گله، استان، سال تولد و یا سال زایش برای تعریف محیط استفاده می‌شوند در ارزیابی ژنتیکی گاوهای نر برای میزان تولید شیر اثر مهمی ندارد. }, keywords_fa = {آنالیز ژنتیکی,اجزاء واریانس,مدل مناسب}, url = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6318.html}, eprint = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6318_cc3eae1f016061137fa8b875ba7d6721.pdf} } @article { author = {Sh, K and H, R and SH, R and J, Gh}, title = {Effects of different levels of Eucalyptus (Eucalyptus globules) leaf powder on performance, carcass characteristics and immune response of broiler chicks}, journal = {Animal Science Research}, volume = {27}, number = {1}, pages = {81-94}, year = {2017}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2008-5125}, eissn = {2676-5705}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {تأثیر سطوح مختلف پودر برگ اکالیپتوس بر عملکرد، خصوصیات لاشه و پاسخ ایمنی در جوجه‌های گوشتی}, abstract_fa = {زمینه مطالعاتی: برگ­های اکالیپتوس دارای ترکیبات فعال زیادی هستند که می­توانند برای جوجه­های گوشتی مفید باشند. هدف: این تحقیق جهت ارزیابی اثر استفاده از سطوح مختلف پودر برگ اکالیپتوس بر عملکرد، خصوصیات لاشه و پاسخ ایمنی جوجه­های گوشتی انجام گرفت. روش­کار: برای این آزمایش، از 240 قطعه جوجه یک‌روزه نر سویه راس-308 استفاده گردید. تیمارهای آزمایشی شامل: شاهد (جیره بر پایه ذرت- کنجاله سویا) و تیمارهای حاوی جیره مکمل شده با 25/0، 5/0، 75/0 و 1 درصد پودر برگ اکالیپتوس بودند. در سنین 10، 24 و 42 روزگی، مقادیر وزن بدن و مصرف خوراک اندازه­گیری و در پایان آزمایش از هر تکرار 2 قطعه پرنده به تصادف انتخاب و کشتار گردیدند. نتایج: تیمارهای آزمایشی تأثیر معنی­داری بر افزایش وزن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی در هیچکدام از دوره­های پرورشی نداشتند (05/0P>). تفاوت معنی­داری بین تیمارها از لحاظ خصوصیات لاشه و اوزان نسبی اندام­های ایمنی در سن 42 روزگی وجود نداشت (05/0P>). پرندگان دریافت کننده 5/0 درصد پودر برگ اکالیپتوس بالاترین سطح آنتی‌بادی در برابر گلبول­های قرمز گوسفند (SRBC) را داشته و تفاوت آن با تیمار شاهد معنی­دار بود (05/0>P)، لیکن تفاوت معنی­داری بین سایر گروه­های آزمایشی با گروه شاهد از لحاظ میزان آنتی‌بادی در برابر SRBC در سن 27 روزگی وجود نداشت (05/0P>). در سن 37 روزگی، تیمارهای حاوی 5/0، 75/0 و 1 درصد پودر برگ اکالیپتوس، سطح آنتی‌بادی بالاتری نسبت به گروه شاهد داشتند (05/0P<). نتیجه­گیری نهایی: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از پودر اکالیپتوس در سطح 5/0 درصد موجب بهبود و تقویت پاسخ ایمنی بدن گردیده، اگرچه بر عملکرد جوجه‌های گوشتی اثر معنی­داری نداشت. }, keywords_fa = {اکالیپتوس,جوجه گوشتی,سیستم ایمنی,عملکرد}, url = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6319.html}, eprint = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6319_fcb2b2993fe0ff1670d8a9d0c8ea6246.pdf} } @article { author = {VA, MA and M, MR and H, A and A, MR}, title = {Evaluation of the genetic diversity of Iranian Kurdish horses}, journal = {Animal Science Research}, volume = {27}, number = {1}, pages = {95-102}, year = {2017}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2008-5125}, eissn = {2676-5705}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {بررسی تنوع ژنتیکی در جمعیت اسب‌های کرد ایران}, abstract_fa = {زمینه مطالعاتی: نژادهای مختلفی از اسب‌ها وجود دارد و این نژاد‌ها را می‌توان با استفاده از شاخص‌های مورفولوژیکی از یکدیگر تمییز داد. با این وجود این روش دقیق نیست و با خطا همراه است. برای جبران این کاستی امروزه  پژوهشگران از ریزماهواره‌ها به عنوان شاخص تعیین نژاد و مطالعه جمعیت اسب‌ها استفاده می‌کنند زیرا این روش بسیار دقیق می‌باشد. هدف: در این مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت اسب‌های کرد ایران با استفاده از ریزماهواره‌ها مورد بررسی قرار گرفته شد.  روش کار:  در این مطالعه تنوع ژنتیکی 52 اسب نژاد کرد مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور از مارکر‌های ریزماهواره پیشنهادی ISAG  استفاده شد. این مارکر‌ها شامل ریزماهواره های VHL20، HTG4، AHT4 وHMS7 می‌باشد. این جایگاه‌ها  توسط روش مولتی پلکس PCR با چهار جفت پرایمر نشاندار به رنگ فلورسانس تکثیر شدند و  اندازه محصولات حاصل از PCR توسط الکتروفورز مویینه جداسازی و مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: داده‌ها نشان داد که تنوع ژنتیکی بالایی در جمعیت اسب‌های کرد وجود دارد. تعداد آلل‌های مشاهده شده برای هر جایگاه از 8 تا 13 متغیر بوده است و مارکر AHT4 با 13 آلل دارای بیشترین تعداد آلل و بیشترین هتروزیگوسیتی می‌باشد. جایگاه‌های HTG4 و HMS7 دارای 8 آلل می باشند که کمترین تعداد آلل در میان جایگاه‌های بررسی شده را دارا می‌باشند و جایگاه HTG4 دارای پایین‌ترین مقدار هتروزیگوسیتی می‌باشد. نتیجه­گیری نهایی: نتایج حاصل از این مطالعه نشان دهنده فراوانی بالای تنوع ژنتیکی جمعیت اسب های کرد در مقایسه با سایر نژادهای اسب می باشد.}, keywords_fa = {اسب کرد,ریزماهواره,تنوع ژنتیکی,مولتی پلکسPCR}, url = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6320.html}, eprint = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6320_a86cb9785718ee30f2a359e45553adf5.pdf} } @article { author = {M, B and A, MR}, title = {Effects of zinc oxide nanoparticles on immune system function, antioxidant status, and performance of broiler chickens fed wheat-based diets}, journal = {Animal Science Research}, volume = {27}, number = {1}, pages = {103-114}, year = {2017}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2008-5125}, eissn = {2676-5705}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {ارزیابی عملکرد، سیستم ایمنی و خصوصیات آنتی‌اکسیدانی سرم در جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با جیره‌های بر پایه گندم حاوی سطوح مختلف نانو ‌اکسید ‌روی از 1 تا 21 روزگی}, abstract_fa = {زمینه مطالعاتی: روی یک عنصر حیاتی برای رشد و فرآیند‌های فیزیولوژیک مختلف در حیوانات است. هدف: این آزمایش به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف نانو اکسید روی (ZONPs) در جیره‌های بر پایه گندم بر عملکرد و سیستم ایمنی جوجه‌های گوشتی انجام شد. روش کار: تعداد 240 قطعه جوجه خروس گوشتی یک‌روزه سویه راس 308، در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و 4 تکرار استفاده شد. تیمار‌های آزمایشی شامل یک جیره‌ بر پایه گندم (شاهد، فاقد روی در مکمل معدنی مورد استفاده) و جیره‌های مکمل شده با 20، 40، 60، 80 و 100 میلی‌گرم در کیلوگرم روی از منبع ZONPs بود. به منظور بررسی عملکرد جوجه‌ها، خوراک مصرفی و افزایش وزن جوجه‌ها بطور هفتگی اندازه‌گیری و ضریب تبدیل محاسبه شد. جهت بررسی پاسخ ایمنی همورال، تزریق گلبول‌های قرمز خون گوسفند (SRBC) در سن 7 روزگی صورت گرفت. هفت و 14 روز پس از تزریق، خونگیری انجام شد و میزان تیتر آنتی‌بادی علیه SRBC تعیین گردید. جهت بررسی پاسخ ازدیاد حساسیت بازوفیلی پوستی (CBH)، در روز 20 آزمایش تزریق فیتوهماگلوتینین (PHA-P) به مقدار 1/0 میلی‌لیتر بین پوست انگشتان پا صورت گرفت و تغییر ایجاد شده در ضخامت پوست اندازه‌گیری شد. جهت بررسی وضعیت آنتی‌اکسیدانی سرم خون، غلظت مالون‌دی‌آلدهید (MDA) در نمونه‌های گرفته شده در سن 21 روزگی (2 پرنده از هر تکرار) اندازه‌گیری شد. جهت اندازه‌گیری ویسکوزیته شیرابه هضمی، در روز 21 از هر تکرار دو پرنده کشته شده و محتویات ژژنوم و ایلئوم نمونه‌گیری شد. نتایج: افزودن 80 میلی‌گرم روی در هر کیلوگرم جیره سبب افزایش مصرف خوراک در دوره‌های 1 تا 7 و 1 تا 14 روزگی، در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0>P). همچنین، افزودن 80 میلی‌گرم روی در هر کیلوگرم جیره سبب کاهش ویسکوزیته محتویات ژژنوم و ایلئوم، افزایش تیتر آنتی‌بادی علیه SRBC در 14 روز پس از تزریق، و کاهش غلظت سرمی مالون‌دی‌آلدهید در مقایسه با تیمار شاهد شد (05/0>P). از سوی دیگر، افزودن 60 میلی‌گرم روی در هر کیلوگرم جیره سبب افزایش پاسخ CBH در مقایسه با تیمار شاهد، در 12 ساعت بعد از تزریق شد (05/0>P). نتیجه‌گیری نهایی: با توجه به نتایج این تحقیق به نظر  می‌رسد که افزودن روی از منبع ZONPs در مقادیر 60 تا 80 میلی‌گرم در هر کیلوگرم جیره، می‌تواند در تقویت سیستم ایمنی و افزایش مقاومت آنتی‌اکسیدانی سرم خون جوجه‌های گوشتی موثر باشد.}, keywords_fa = {نانو روی,عملکرد,سیستم ایمنی,مالون‌دی‌آلدهید,جوجه‌ی گوشتی}, url = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6333.html}, eprint = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6333_28a300fc13b61de550f261035347704c.pdf} } @article { author = {S, Z and H, M and P, S}, title = {Effects of dietary inclusion of cinnamon and thyme on performance and nitrogen retention of broilers fed with different levels of protein}, journal = {Animal Science Research}, volume = {27}, number = {1}, pages = {115-128}, year = {2017}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2008-5125}, eissn = {2676-5705}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {اثرات افزودن دارچین و آویشن به جیره بر عملکرد و ابقاء نیتروژن جوجه‌های گوشتی تغذیه شده با سطوح مختلف پروتئین}, abstract_fa = {زمینهمطالعاتی: با توجه اثرات سودمند گیاهان دارچین و آویشن بر قابلیت هضم و استفاده پروتئین جیره، انتظار می‌رود استفاده از این گیاهان بتواند اثرات نامطلوب جیره‌های کم پروتئین را کاهش دهد. هدف: این پژوهش به منظور بررسی تأثیر پودر دارچین و آویشن بر عملکرد و ابقاء نیتروژن جوجه­های گوشتی تغذیه شده با دو سطح پروتئین جیره انجام شد. روش کار: شمار 480 قطعه جوجه گوشتی یک روزه در قالب یک آزمایش فاکتوریل 4×2 بر پایه طرح کاملاً تصادفی به هشت تیمار‌ آزمایشی با 3 تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار اختصاص یافتند. دو فاکتور مورد بررسی شامل سطح پروتئین جیره (توصیه NRC و 85 درصد توصیه NRC) و افزودنی (بدون افزودنی، 5/0 درصد پودر آویشن، 5/0 درصد پودر دارچین و مخلوط 5/0 درصد آویشن و 5/0 درصد دارچین) بودند. نتایج: عملکرد جوجه­ها (افزایش وزن بدن، مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک) در طول دوره آزمایش تحت تأثیر افزودنی­ها و اثر متقابل آن‌ها با سطح پروتئین جیره قرار نگرفت. جوجه­های تغذیه شده با جیره­های کم پروتئین نسبت به جوجه‌های تغذیه شده با سطح توصیه شده پروتئین، افزایش وزن کم‌تر و ضریب تبدیل خوراک بالاتری داشتند (05/0P<). ابقاء نیتروژن جوجه­های تغذیه شده با جیره کم پروتئین حاوی مخلوط آویشن و دارچین بهبود معنی­داری را نشان داده (05/0P<) و مشابه جوجه­های تغذیه شده با جیره­ حاوی پروتئین توصیه شده بود. نتیجه گیری نهایی: براساس نتایج این پژوهش، کاربرد دارچین و آویشن بر عملکرد جوجه­ها اثر معنی­داری نداشت اما افزودن مخلوط آن‌ها به جیره کم پروتئین باعث بهبود معنی­دار ابقاء نیتروژن شد. }, keywords_fa = {آویشن,پروتئین,جوجه گوشتی,دارچین,عملکرد}, url = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6334.html}, eprint = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6334_1909450313cdec24b4385c8e76f632a4.pdf} } @article { author = {B, F and BN, MT and M, A and Sh, A}, title = {Study of Lori growth traits using nonlinear models and artificial neural network optimized by genetic algorithm}, journal = {Animal Science Research}, volume = {27}, number = {1}, pages = {129-142}, year = {2017}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2008-5125}, eissn = {2676-5705}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {بررسی صفات رشد گوسفند لری با استفاده از مدل‌های غیر خطی و شبکه عصبی مصنوعی بهینه شده با الگوریتم ژنتیک}, abstract_fa = {زمینه مطالعاتی: در این پژوهش از اطلاعات تعداد 7054 راس گوسفند نژاد لری برای برازش منحنی رشد این نژاد استفاده شد. هدف: صفات رشد مورد بررسی شامل وزن تولد، از شیرگیری، شش ماهگی و نه ماهگی بود که با استفاده از سه مدل غیر خطی شامل گمپرتز، برودی و لجستیک و همچنین شبکه عصبی مصنوعی (ANN) برازش شد. روش کار: تیپ تولد، جنسیت، سال تولد، سن مادر و فصل تولد به همراه وزن تولد، شیرگیری و شش ماهگی به عنوان عوامل ورودی به ANN معرفی شدند و برای وزن نه ماهگی پیش بینی انجام شد. برای این منظور یک شبکه Feed-forward بهینه شده با الگوریتم ژنتیک مورد استفاده قرار گرفت. مقایسه مدل­های غیرخطی بر اساس ضریب تبیین (R2)، میانگین مربعات خطا (MSE)، تعداد تکرار و معیار آکائیک (AIC) انجام شد و بر این اساس مدل برودی به عنوان مدل مناسب برای برازش صفات رشد انتخاب شد. پارامترهای A، B و K بر اساس مدل برودی برای دو جنس ماده و نر برآورد شدند. نتایج: همبستگی بین پارامترهای A و K منفی گزارش شد. اثر عوامل محیطی بر روی پارامترهای منحنی رشد معنی دار بود (01/0>P). بر اساس بررسی­های انجام شده ANN با R2 برابر با 36/84 و 49/85 درصد قادر به پیش بینی وزن نه ماهگی برای جنس ماده و نر بود. همچنین با تعداد 10 و 9 نورون در لایه میانی برای جنس ماده و نر، در MSE همگرایی ایجاد شد. نتیجه­گیری نهایی: بر اساس میزان R2 گزارش شده، مدل­های برودی، لجستیک، گمپرتز و ANN به ترتیب مناسب­ترین مدل­ها برای برازش صفات رشد در گوسفند لری بودند. }, keywords_fa = {صفات رشد,ANN,مدل‌های غیرخطی,گوسفند لری}, url = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6335.html}, eprint = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6335_289356a226dc2c4b85e74482d05d4275.pdf} } @article { author = {G, R and E, M and D, H and R, SA}, title = {Effects of in ovo feeding with different ratios of D-L methionine to L- lysine on carcass parameters and blood metabolite concentrations in day-old Ross broiler chicks}, journal = {Animal Science Research}, volume = {27}, number = {1}, pages = {143-158}, year = {2017}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2008-5125}, eissn = {2676-5705}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {پیامدهای تغذیه درون تخم‌مرغی نسبت‌های مختلف دی-ال متیونین به ال-لایزین بر شاخص-های لاشه و غلظت متابولیت‌های خونی در جوجه‌های گوشتی یک روزه راس}, abstract_fa = {زمینه مطالعاتی: افزودن برخی مواد مغذی به تخم‌مرغ می‌تواند به بهتر شدن رشد جنین یاری برساند. هدف: این آزمایش به منظور بررسی پیامدهای تزریق درون تخم­مرغی نسبت­های مختلف دی-ال متیونین به ال-لایزین بر شاخص­های وزنی و غلظت متابولیت­های خونی در جوجه­های گوشتی یک روزه سویه راس 308 انجام شد.روش کار: در این پژوهش از 210 عدد تخم­مرغ بارور مادر گوشتی راس 308 در قالب طرح کامل تصادفی با 7 گروه آزمایشی شامل 30 عدد تخم­مرغ انفرادی استفاده شد. تیمار­های آزمایشی شامل شاهد (بدون تزریق)، شاهد-شم (تزریق آب استریل)، تزریق محلول‌های حاوی نسبت‌های 5/40، 5/45، 5/50، 5/55 و 5/60 درصد دی-‌ال‌‌متیونین به ال-‌لایزین در روز 14 دوره جوجه­کشی از قسمت پهن تخم­مرغ به مایع آمنیوتیک بود.در روز 22 آزمایش (یک روز پس از درآمدن از تخم­مرغ)، تعداد 4 قطعه جوجه از هر تکرار انتخاب، نمونه­های خون از هر کدام جمع‌آوری و کشتار شدند تا شاخص­های وزنی مورد اندازه­گیری قرار گیرند.نتایج: نرخ جوجه‌درآوری تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت (05/0P>). تغذیه درون تخم­مرغی نسبت‌های مختلف دی-‌ال‌‌متیونین به ال-‌لایزین اثر افزایشی بر وزن جوجه (01/0P<)، وزن نسبی لاشه پوست کنده (01/0P<)، بازده لاشه (01/0P<)، وزن نسبی سینه (05/0P<)، وزن نسبی قلب (05/0P<) و غلظت پروتئین کل سرمی (05/0P<) داشت، در حالی که غلظت تری­گلیسرید (01/0P<)واوره (01/0P<) سرم را کاهش داد. نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج شاخص‌های وزنی و متابولیتی، افزودن متیونین تا نسبت 5/55 درصد دی-‌ال‌‌متیونین به ال-‌لایزین می‌تواند از رشد جوجه‌ها حمایت کند. }, keywords_fa = {تزریق درون تخم‌مرغی,جوجه گوشتی,عملکرد رشد,نسبت‌های مختلف دی-ال متیونین به ال-لایزین,متابولیت‌های خونی}, url = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6336.html}, eprint = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6336_b7a1ec91634b270f3ec8327deebc6461.pdf} } @article { author = {Kh, R and M, SA and K, R and J, H}, title = {Effects of different levels of selenium yeast (Sel-plex) in post- molting diet of laying hens on egg production performance, immune response and glutathione peroxidase activity}, journal = {Animal Science Research}, volume = {27}, number = {1}, pages = {159-171}, year = {2017}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2008-5125}, eissn = {2676-5705}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {اثرات استفاده از سطوح مختلف مخمرسلنیوم برعملکرد تولید، سیستم ایمنی و فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز مرغان تخمگذار پس از دوره تولک بری}, abstract_fa = {زمینه مطالعاتی: بررسی تاثیر سلنیوم آلی بر عملکرد تولید مرغان تخم‌گذار هدف:  ارزیابی اثرات سطوح مختلف مخمر سلنیوم بر عملکرد تولید تخم­مرغ، فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز و پاسخ سیستم ایمنی مرغان تخم­گذار پس از دوره تولک­بری. روش کار: تعداد80 قطعه مرغ تخم­گذار لگهورن سویه های-لاین W-36 در دوره پس از تولک­بری (سن 78 هفتگی) در قالب طرح کاملا تصادفی به 5 تیمار با 4 تکرار 4 قطعه‌ای اختصاص داده شدند. پرندگان با 5 سطح مکمل مخمر سلنیوم (صفر،150، 300 ،450 و600 میلی­گرم درکیلوگرم) به مدت 4 هفته تغذیه شدند. نتایج: در کل دوره، استفاده از سطوح 300 و 450 میلی­گرم در کیلوگرم مخمر سلنیوم، درصد تولید تخم‌مرغ را به‌طور معنی­داری افزایش داد (05/0>P) ولی توده تخم‌مرغ پرندگان تحت تاثیر سطوح مخمرسلنیوم قرار نگرفت (05/0P). در پایان دوره، فعالیت آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز خون و تیترآنتی­بادی علیه آنفلوآنزای پرندگانی که در جیره آنها از 300میلی‌گرم در کیلوگرم مخمر سلنیوم یا بالاتر استفاده شده بود، به طور معنی­داری افزایش یافت (05/0>P). نتیجه­گیری نهایی: چنین نتیجه‌گیری می‌شود که با استفاده از 300 میلی‌گرم در کیلوگرم مخمر سلنیوم سل‌پلکس در جیره مرغان تخمگذار پس از دوره تولک­بری، می‌توان تا حدودی عملکرد تولید و پاسخ سیستم ایمنی پرندگان را بهبود داد و حداکثر سطح قابل استفاده از آن نیز حدود 450 میلی‌گرم در کیلوگرم جیره تعیین شد.}, keywords_fa = {تخم‌مرغ,سیستم ایمنی,گلوتاتیون پراکسیداز,مخمر سلنیوم,مرغ تخمگذار}, url = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6337.html}, eprint = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6337_5e46255724b40cc980eb97ed4d0b616b.pdf} } @article { author = {D, SA and AA, H and B, AA}, title = {The effect of cobalt source and level on serum vitamin B12, performance and feed digestibility of male goat kids}, journal = {Animal Science Research}, volume = {27}, number = {1}, pages = {173-187}, year = {2017}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2008-5125}, eissn = {2676-5705}, doi = {}, abstract = { }, keywords = {}, title_fa = {بررسی اثر دو نوع مکمل کبالت در سطوح مختلف بر ویتامین 12B سرم، عملکرد و قابلیت هضم خوراک در بزغاله نر}, abstract_fa = {زمینه مطالعاتی: افزودن کبالت در سطوح بالاتر می­تواند عملکرد حیوان را بهبود ببخشد. هدف: بررسی اثر دو نوع مکمل کبالت در سطوح مختلف بر ویتامین 12B سرم، عملکرد و قابلیت هضم خوراک در بزغاله نر. روش کار: تعداد 30 رأس بزغاله نر، با میانگین وزنی 8/17 کیلوگرم به صورت تصادفی به پنج تیمار شامل: 1) جیرة پایه حاوی 076/0 میلی­گرم کبالت در کیلوگرم مادة خشک (شاهد)؛ 2 و 3) جیرة پایه + 25/0 و 5/0 میلی­گرم کبالت در کیلوگرم مادة خشک به شکل سولفات کبالت (سولفات 25/0 و سولفات 5/0)؛ 4 و 5) جیرة پایه + 25/0 و 5/0 میلی­گرم کبالت در کیلوگرم مادة خشک به شکل کبالت گلوکوهپتونات (گلوکوهپتونات 25/0 و گلوکوهپتونات 5/0) تقسیم شدند.این طرح در دو مرحله انجامشد. مرحلة اول به مدت 75 روز و مرحلة دوم 14 روز به صورت آزمون فاکتوریل 1+2×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام گرفت. در روزهای صفر، 35 و 75 مرحلة اول از بزغاله­ها خونگیری شد. در مرحلة دوم نیز از بزغاله­ها نمونه مدفوع، ادرار و پسماند خوراک جمع­آوری گردید. نتایج: تیمار گلوکوهپتونات 5/0 بهترین عملکرد را از نظر سطح ویتامین 12B داشت. تمامی تیمارهای دریافت کننده کبالت میزان مادة خشک مصرفی بالاتری نسبت به تیمار شاهد داشتند. تیمارهای دریافت کننده مکمل کبالت به غیر از تیمار سولفات 25/0 همگی افزایش وزن بیشتری نسبت به تیمار شاهد داشتند. سطح بالاتر کبالت سبب افزایش گوارش­پذیری مادة خشک وNDF در بزغاله­ها شد. اثر سطح مکمل همچنین در مورد گوارش­پذیری مادة آلی نیز تأثیرگذار بود. نتیجه گیری کلی: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که سطح نیاز 07/0 میلی­گرم کبالت بر کیلوگرم مادة خشک که توسط مؤسسه NRC (2007) برای بزها تعیین گردیده در محدودة مرزی نیاز قرار دارد و افزودن کبالت بالاتر از این میزان می­تواند عملکرد حیوان را بهبود بخشد.}, keywords_fa = {بز,کبالت,گلوکوهپتونات,گوارش پذیری,ویتامین 12B}, url = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6338.html}, eprint = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6338_7a56036fec1aea9b9ceff28d22521b49.pdf} } @article { author = {Kh, F and AB, M and N, J}, title = {Effect of different levels of Lysine and Threonine supplementation on performance, carcass traits and intestinal microflora of broiler chickens}, journal = {Animal Science Research}, volume = {27}, number = {1}, pages = {189-203}, year = {2017}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2008-5125}, eissn = {2676-5705}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {اثر افزودن سطوح مختلف اسیدهای آمینه لیزین و ترئونین به جیره غذایی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و بار میکروبی روده جوجه‌های گوشتی}, abstract_fa = {زمینه مطالعاتی: اسیدهای آمینه لیزین و ترئونین روی عوامل فیزیولوژیک و عملکرد جوجه­های گوشتی تاثیرگذارند. هدف:آزمایش حاضر به منظور بررسی اثر سطوح مختلف اسیدهای آمینه لیزین و ترئونین بر خصوصیات لاشه و بار میکروبی روده جوجه­های گوشتی انجام گرفت. روش کار: 960 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه از سویه راس 308 انتخاب و در یک طرح فاکتوریل با 12 تیمار و چهار تکرار و 20 قطعه جوجه در هر تکرار به صورت تصادفی تقسیم­بندی شدند. جیره­های آزمایشی شامل چهار سطح لیزین (100، 110، 120 و 130 درصد توصیه­هایNRC) و سه سطح ترئونین (100، 110 و 120 درصد توصیه­هایNRC) بودند. جیره­ها در دو دوره آغازین (0 تا 21 روزگی) و رشد (21 تا 42 روزگی)، در اختیار طیور قرار گرفتند. نتایج:در دوره آغازین، سطح 120 درصد لیزین و ترئونین، سبب بهبود وزن زنده، لاشه و درصد لاشه، سینه، ران و کبد (05/0P <) شد. در سن 42 روزگی نیز سطح 120 درصد لیزین و ترئونین سبب بهبود معنی­دار وزن لاشه و درصد اجزای لاشه شد (05/0P <). در دوره رشد ضریب تبدیل غذایی در سطح 120 درصد لیزین (05/0P <) بهبود یافت. در هر دو دوره آزمایش مطلوب­ترین نتایج صفات لاشه مربوط به صفات لاشه تیماری بود که 120 درصد لیزین همراه با 120 درصد ترئونین دریافت کرده بود. بار میکروبی روده در 21 روزگی تحت اثر 110 درصد لیزین و 100 و 120 درصد ترئونین به صورت معنی­داری افزایش یافت (05/0P <) ولی در 42 روزگی سطح 100 درصد لیزین افزایش معنی­داری در کل بار میکروبی روده ایجاد کرد (05/0P <). نتیجه­گیری نهایی: بر اساس نتایج تحقیق حاضر، می­توان در دوره­های آغازین و رشد، سطح لیزین و ترئونین جیره را برای مطلوب­تر کردن عملکرد و خصوصیات لاشه، تا 20 درصد بیشتر از توصیه NRC  تنظیم کرد.}, keywords_fa = {جوجه گوشتی,لیزین,ترئونین,خصوصیات لاشه,بار میکروبی روده}, url = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6339.html}, eprint = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6339_f11bc4acb0f2b8a2323fa438d3fc4227.pdf} } @article { author = {R, A and A, F and M, HR and R, SM and Kh, H}, title = {Design, development and evaluation of a fully automated system for gas production measurement and microbial fermentative kinetic of feeds}, journal = {Animal Science Research}, volume = {27}, number = {1}, pages = {205-216}, year = {2017}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2008-5125}, eissn = {2676-5705}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {طراحی، ساخت و ارزیابی سامانه اتوماتیک اندازه‌گیری تولید گاز برای تعیین کینتیک تخمیر میکروبی مواد خوراکی}, abstract_fa = {زمینه مطالعاتی: اندازه­گیری گاز تولیدی به روش دستی در تکنیک اندازه­گیری تولید گاز طاقت فرسا، نیازمند نیروی انسانی زیاد، و تکرار پذیری کمی دارد، که نیاز به استفاده از سیستم­های اتوماتیک اندازه گیری تولید گاز را ضروری می­نماید. هدف: اهداف این مطالعه شامل ساخت و تایید صحت کارکرد یک سامانه کاملا اتوماتیک اندازه­گیری تولید گاز برای تسهیل مطالعات کینتیک تخمیر میکروبی بودند. روش­کار: سه نمونه خوراک شامل کنجاله سویا، یونجه خشک و کنسانتره گاوه شیرده به همراه 60 میلی­لیترمایع شکمبه داخل ویال­های کالیبره شده ریخته شد. در سامانه اتوماتیک، فشار گاز از فضای بالای هر بطری با کمک رابط­ استیل با شیلنگ مخصوص کاملا نفوذ ناپذیر به دی اکسید کربن به سنسور فشار انتقال داده شد. در سامانه اتوماتیک، داده­های فشار گاز هر 30 دقیقه یک­بار در بازه 72 ساعته انکوباسیون در نرم افزار اکسل ثبت شدند. فشار گاز تجمع یافته در ویال­ها بلافاصله پس از ثبت فشار بطور اتوماتیک توسط شیر برقی تخلیه شد. به منظور تایید صحت کارکرد سامانه اتوماتیک، بطور همزمان و در آزمایشی دیگر حجم گاز بر اساس جابه­جا شدن سطح آب در ستون شیشه ای در زمان­های 2، 4، 6، 8، 12، 16، 24، 48 و 72 ساعت نیز اندازه­گیری و نتایج به دست آمده با نتایج حاصل از سامانه اتوماتیک مقایسه شدند. نتایج: ضریب همبستگی پیرسون برای داده­های حجم تجمعی گاز در زمان های 6، 24، 48 و 72 ساعت پس از شروع تخمیر و همچنین پتانسیل تولید گاز بین دو روش اندازه­گیری اتوماتیک و دستی بیش از 90 درصد بود (001/0P<) که صحت کارکرد سامانه اتوماتیک را تایید می­کند. نتیجه­گیری نهایی: در مقایسه با روش اندازه­گیری دستی، سیستم کاملا اتوماتیک جدید با دقت بالا و در عین حال زحمت کمتر و بدون خطاهای فردی فشار گازی تولید حاصل از تخمیر میکروبی را تعیین کرد.}, keywords_fa = {سامانه اتوماتیک,تولید گاز,کینتیک تخمیر,مواد خوراکی}, url = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6360.html}, eprint = {https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_6360_8e3d4fc64230bce0d0fe0228c313ec02.pdf} }