دانشگاه تبریز
پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی)
2008-5125
2676-5705
28
3
2018
11
22
اثر مصرف همزمان عصارههای اتانولی آویشن شیرازی و پونه کوهی بر عملکرد و ریخت شناسی دستگاه گوارش در جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیره آلوده به سم آفلاتوکسین B1
1
16
FA
میلاد
منافی
گروه علوم دامی، دانشگاه ملایر
manafi_milad@yahoo.com
مهدی
هدایتی
0000-0002-1649-280X
گروه علوم دامی، دانشگاه ملایر
mahvet70@yahoo.com
هما
آراک
دکترای تغذیه طیور، دانشگاه تربیت مدرس تهران
homaarak576@yahoo.com
<strong>زمینه مطالعاتی:</strong> کاهش مسمومیت ناشی از آفلاتوکسین در جوجههای گوشتی که به عنوان یکی از منابع تامین پروتئین انسانی هستند به واسطه بهکارگیری ترکیبات گیاهی اهمیت دارد. <strong>هدف:</strong> مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات عصارههای اتانولی آویشن شیرازی و پونه کوهی بر عملکرد، فراسنجههای بیوشیمیایی خون و ریخت شناسی روده باریک در جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیرههای غذایی آلوده به سم آفلاتوکسین B<sub>1</sub> انجام شد. <strong>روش کار:</strong> تعداد300 قطعه جوجه گوشتی )مخلوط نر و ماده( سویه تجاری راس 308 در قالب طرح پایه کاملا" تصادفی با 4 گروه آزمایشی و 5 تکرار (هر تکرار 15 قطعه جوجه گوشتی) مورد استفاده قرار گرفتند. گروههای آزمایشی عبارتند از: گروه اول: جیره پایه بدون آفلاتوکسینB<sub>1</sub> (شاهد)؛ گروه دوم: جیره پایه آلوده با آفلاتوکسین B<sub>1</sub> به میزان 600 میکروگرم در کیلوگرم، گروه سوم: جیره شاهد به همراه مخلوطی از عصارههای اتانولی آویشن و پونه (هر کدام به میزان 500 میلی گرم در کیلوگرم)؛ و گروه چهارم: جیره شاهد به همراه آفلاتوکسین B<sub>1</sub> به میزان 600 میکروگرم در کیلوگرم و مخلوط عصارههای آویشن و پونه هر کدام به میزان500 میلی گرم در کیلوگرم. <strong>نتایج:</strong> نتایج نشان داد که به کارگیری مخلوط عصارههای آویشن و پونه در جوجههای مبتلا به آفلاتوکسیکوزیس به طور معنیداری میتواند موجب بهبود وزن جوجهها، کاهش ضریب تبدیل غذایی، افزایش ارتفاع ویلیها و کاهش تعداد سلولهای گابلت روده باریک نسبت به تیمار دریافتکننده سم گردد. همچنین افزودن همزمان عصاره آویشن و پونه در جوجههای مبتلا به آفلاتوکسیکوزیس موجب کاهش مقادیر سرمی آلانین ترانس آمیناز، آسپاراتات ترانسآمیناز، آلکالین فسفاتاز، لیپوپروتئین با چگالی کم و لیپوپروتئین با چگالی بالا گردید. <strong>نتیجهگیری نهایی:</strong> نتایج آزمایش حاضر نشان داد مکمل سازی جیره غذایی با عصاره گیاهی آویشن شیرازی و پونه کوهی سبب کاهش اثرات منفی آفلاتوکسین بر عملکرد، ساختار بافت شناسی روده و بهبود فراسنجههای بیوشیمیایی در جوجه های گوشتی می گردد.
آفلاتوکسینB1,عملکرد,ریخت شناسی روده,کلسترول,طول پرز
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8348.html
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8348_eb6856dec82a4d2c12106fa62cfc9f07.pdf
دانشگاه تبریز
پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی)
2008-5125
2676-5705
28
3
2018
11
22
بررسی تاثیر جیرههای حاوی سطوح مختلف مغز بلوط بر هضم، تخمیر و تجزیهپذیری شکمبه ای گاو و گاومیش در خوزستان
17
29
FA
زهرا
رحمتی مقدم
گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
z_rahmati@gmail.com
طاهره
محمدآبادی
گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
هدایت الله
روشنفکر
گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
roshanfekr@gmail.com
مرتضی
چاجی
0000-0002-9336-4094
گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
mortezachaji@yahoo.com
خلیل
میرزاده
گروه علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
kh_mirzadeh@yahoo.com
<strong>زمینه مطالعاتی</strong>: مغز بلوط حاوی 55 درصد نشاسته است که میتوان از آن به عنوان منبع انرژی، در تغذیه دام نشخوار کننده در کنسانتره استفاده کرد. <strong>هدف:</strong> هدف از این مطالعه، بررسی اثر جیرههای آزمایشی حاوی سطوح صفر، 80/15، 58/31 و 37/47 درصد مغز میوه بلوط بر فراسنجه های تجزیهپذیری، تخمیری و قابلیت هضم آزمایشگاهی در گاو هلشتاین و گاومیش رودخانه ای خوزستان بود. <strong>روش کار:</strong> میوه بلوط در سطوح صفر، 80/15، 58/31 و 37/47 درصد در جیره (تنظیم شده بر طبق جداول احتیاجات غذایی گاو) گاو و گاومیش استفاده شد. روش های تولید گاز، تلی و تری و کیسه گذاری شکمبه ای برای تعیین هضم، تخمیر و تجزیهپذیری این جیرههای آزمایشی مورد استفاده قرار گرفت. <strong>نتایج:</strong> میزان قابلیت هضم ماده خشک و NDF در گاو و گاومیش در تیمار حاوی 58/31 درصد مغز بلوط بالاترین مقدار بود (05/0p <). صرف نظر از نوع جیره آزمایشی، قابلیت هضم ماده خشک در گاو و گاومیش تفاوت معنی داری نداشت (05/0P>)، اما قابلیت هضم NDF در گاومیش بالاتر از گاو (96/75 در برابر 53/65 درصد) بود (05/0p <). بدون توجه به نوع دام، بیشترین پتانسیل تولید گاز مربوط به تیمارهای حاوی مغز بلوط بود (05/0p <). مقدارPF ، تولید توده میکروبی، راندمان توده میکروبی و همچنین ماده آلی واقعا هضم شده بین جیرههای حاوی مقادیر مختلف مغز بلوط متفاوت نبود (05/0P>). بخش کند تجزیه (b)، پتانسیل تجزیه پذیری (PD) و تجزیه پذیری موثر (ED) در تیمار حاوی 58/31 درصد مغز بلوط در گاو و گاومیش بالاترین مقدار بدست آمد (05/0p <). بخش سریع تجزیه (a)، بخش کند تجزیه (b)، نرخ تجزیه (c)، پتانسیل تجزیهپذیری (PD) و تجزیهپذیری موثر(ED) در گاو و گاومیش متفاوت نبود (05/0<P). <strong>نتیجه گیری نهایی:</strong> با توجه به نتایج این آزمایش میتوان نتیجه گرفت که مغز میوه بلوط تا 58/31 درصد، به دلیل بهبود شرایط تخمیری شکمبه در شرایط آزمایشگاه، می تواند در جیره گاو هلشتاین و گاومیش خوزستانی استفاده شود اما در این زمینه نیاز به مطالعات بیشتری میباشد.
هضمپذیری,فراسنجه,تولید گاز,توده میکروبی
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8349.html
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8349_152f8e79af90ab55564edd8b64ef7f0a.pdf
دانشگاه تبریز
پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی)
2008-5125
2676-5705
28
3
2018
11
22
آنالیز ژنتیکی پارامترهای مدل مکانیستیک پُلوت - گوتوین برای منحنی شیردهی گاوهای شیری ایران
17
46
FA
همایون
فرهنگفر
علوم دام دانشگاه بیرجند
سارا
نظامدوست
علوم دام دانشگاه بیرجند
محمدباقر
منتظر تربتی
بخش علوم دام دانشگاه بیرجند
mbmontazertorbati@yahoo.com
محمدرضا
اصغری
بخش علوم دام دانشگاه بیرجند
<strong>زمینه مطالعاتی</strong>: با استفاده از مدلهای مکانیستیک (زیستشناختی) میتوان خصوصیّات ژنتیکی منحنی شیردهی گاوها را از نقطهنظر بیولوژی ترشح شیر در بافت پستان، مورد بررسی قرار داد. <strong>هدف</strong>: این تحقیق، با هدف استفاده از یک مدل مکانیستیک در ارزیابی خصوصیّات ژنتیکی منحنی شیردهی گاوهای زینه (آمیخته) و اصیل هلشتاین اجرا گردید. <strong>روش کار</strong>: از تعداد 1.448.292 رکورد شیر روز آزمون متعلّق به 161.676 رأس گاو شیری (دختران 3.979 رأس گاو نر) در 921 گله که طی سالهای 1376 تا 1391 برای نخستین بار زایش داشتند، استفاده شد. از مدل مکانیستیک <br /> پُلوت - گوتوین با دو پارامتر MS (صفت مرتبط با حدّاکثر ظرفیّت ترشح شیر) و DR (صفت مرتبط با کاهش نسبی تعداد سلولهای ترشحکننده شیر) برای توصیف شکل منحنی شیردهی استفاده گردید. تابع غیرخطی فوق، بر دادههای شیر روز آزمون هر گاو، بهطور جداگانه برازش و پارامترهای آن برای هر یک از گاوها، برآورد شد. بهمنظور تخمین وراثتپذیری برای صفات MS و DR از مدل دام تکمتغیّره استفاده شد. روند ژنتیکی با روش تابعیّت وزنی میانگین ارزش اصلاحی از سال زایش محاسبه گردید. <strong>نتایج</strong>: وراثتپذیری MS و DR بهترتیب 293/0 و 190/0 بود. همبستگی پیرسون بین ارزش اصلاحی صفات مزبور 29/0- بهدست آمد (0001/0p <). روندهای فنوتیپی و ژنتیکی برای MS بهترتیب 52/0 و 063/0 کیلوگرم در سال، و برای DR بهترتیب 000025/0- و 000007/0- و همهی آنها بهلحاظ آماری <br /> معنیدار بودند (0001/0p <). <strong>نتیجهگیری نهایی</strong>: با توجّه به وراثتپذیری نسبتاً بالا برای MS و DR ، درنظر گرفتن آنها در شاخص انتخاب گاوها، میتواند منجر به بهبود ژنتیکی مناسبی برای صفات مزبور گردد.
روند ژنتیکی,گاوهای شیری,مدل مکانیستیک,منحنی شیردهی,وراثتپذیری
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8350.html
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8350_e8daddffdbafa9add313ab4f53e2d312.pdf
دانشگاه تبریز
پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی)
2008-5125
2676-5705
28
3
2018
11
22
تاثیر واریته و تفت دادن بر خصوصیات فیزیکی و تجزیهپذیری شکمبهای دانه جو
47
63
FA
سمیرا
سروری
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
ssarvari88@yahoo.com
علی
حسینخانی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
اکبر
تقیزاده
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
حمید
محمدزاده
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
hamidmhz@tabrizu.ac.ir
<strong>زمینه مطالعاتی:</strong> فرآوری حرارتی و نوع واریته دانه جو میتواند بر خصوصیات فیزیکی و تخمیری آن در شکمبه تاثیر بگذارد. <strong>هدف:</strong> این آزمایش به منظور بررسی تاثیر واریتههای دانه جو و طول مدت تفت دادن بر خصوصیات فیزیکی و تجزیهپذیری دانه جو انجام شد. <strong>روشکار:</strong> دو واریته دانه جو(سهند و ماکویی) و چهار زمان فرآوری حرارتی (دمای 120 درجه سانتی گراد و زمان های0، 5،10، 15 دقیقه) در قالب طرح فاکتوریل 2*4 مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیهپذیری شکمبهای با استفاده از 2 راس گوسفند قزل فیستولادار و روش کیسههای نایلونی انجام پذیرفت. <strong>نتایج:</strong> فرآوری حرارتی موجب کاهش تجزیهپذیری ماده خشک دانه جو در ساعات 16 تا 48 گردید. میزان تجزیهپذیری واریته سهند بیشتر از واریته ماکوئی بود بود (05/0p <). با این حال نوع واریته و تیمار حرارتی تاثیری بر میزان تجزیهپذیری دانه جودر ساعات اولیه انکوباسیون نداشتند. بخش با تجزیهپذیری سریع (a) و با تجزیهپذیری آهسته(b) و ثابت نرخ تجزیه(c) با تفت دادن در هر دو واریته کاهش یافت. چربی خام، حل پذیری مادهخشک و خاکستر، تحت تاثیر اثر ثابت واریته، ماده خشک تحت تاثیرزمان فرآوری و دیواره سلولی، دیواره سلولی منهایهمیسلولز، ظرفیت نگهداری آب و جرم حجمی تودهای(BD<sub>100</sub>) تحت تاثیر اثرات ثابت زمان فرآوری و واریته قرار گرفتند. ظرفیت نگهداری آب دارای همبستگی مثبتی با ترکیبات دیواره سلولی (84/0r=) و دیواره سلولی منهایهمیسلولز (71/0r=) بود. همچنین ارتباط بین BD<sub>100</sub> با دیواره سلولی و دیواره سلولی منهای همیسلولز مثبت و به ترتیب (40/0r= و 35/0r=) بود. <strong>نتیجهگیری نهایی: </strong>نتایج آزمایش نشان داد که با استفاده از واریته و فرآوری تفت دادن میتوان ضریب تجزیهپذیری مادهخشک دانهجو در شکمبه را کاهش داد.
غلات,ظرفیت نگهداری آب,جرم حجمی تودهای,فرآوری حرارتی
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8351.html
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8351_99d46d94caff1119ae684a2b6cfee339.pdf
دانشگاه تبریز
پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی)
2008-5125
2676-5705
28
3
2018
11
22
تاثیر سطوح مختلف محدودیت خوراکی در ابتدا و انتهای دوره پرورشی بر عملکرد اقتصادی و شاخص آسیت در جوجههای گوشتی
65
80
FA
امیر
کریمی
0000-0002-2682-4978
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز
karimi.amir@gmail.com
ذبیحاله
نعمتی
گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر، دانشگاه تبریز
<strong>زمینه مطالعاتی:</strong> بررسی محدودیت شدید خوراکی دراثر کمبود ویا شرایط نوسانات قیمتی نهادههای خوراکی که میتواند تاثیر منفی بر رشد و بازده اقتصادی گله گوشتی داشته باشد. <strong>هدف:</strong> این آزمایش به منظور بررسی اثر شدت محدودیت خوراکی در ابتدا و انتهای دوره پرورش جوجههای گوشتی بر عملکرد و شاخص آسیت انجام شده است. <strong>روش کار:</strong> تعداد 1000 قطعه جوجه یکروزه سویه راس مخلوط نر و ماده در قالب طرح کاملا تصادفی به 8 گروه آزمایشی با 5 تکرار تقسیم شدند. گروههای آزمایشی عبارت بودند از: 1) گروه شاهد با جیره آزاد و کامل، 2) گروه 8 ساعت محدودیت خوراک روزانه از 9 تا 24 روزگی، 3) گروه 16 ساعت محدودیت از 9 تا 21 روزگی، 4) گروه 24 ساعت محدودیت (بصورت یک روز درمیان) از 9 تا 18 روزگی و سایر گروههای آزمایشی: 5) گروه10درصد محدودیت، 6) گروه 20 درصد محدودیت، 7) گروه 30 درصد محدودیت و 8) گروه 40 درصد محدودیت (از 22 تا 35 روزگی). <strong>نتایج:</strong> بررسیهای آماری نشان داد که گروههای دارای محدودیت خوراک 16 و 24 ساعت، در هفته سوم دارای مصرف خوراک و وزن بدن کمتر نسبت به گروه شاهد بودهاند (05/0>P) و مصرف خوراک و وزن بدن در گروههای 20، 30 و 40 درصد محدودیت در هفته چهارم نسبت به شاهد پایینتر بود (05/0>P)، اما وزن این گروهها در هفته پنجم تفاوتی با گروه شاهد نداشت (05/0<P). در طول پرورش پایینترین مصرف خوراک درگروه 24 ساعت محدودیت مشاهده شد (05/0>P)؛ در حالیکه گروه 24 ساعت شاخص بازده تولید بالاتری داشت، اما تفاوت معنیداری بین گروههای آزمایشی، در رشد و وزن بدن، ضریب تبدیل خوراکی و شاخص بازده اروپایی مشاهده نشد (05/0<P)؛ در انتهای دوره پرورش، هیچگونه تفاوت معنیداری بین گروههای آزمایشی در هماتوکریت و شاخص آسیت دیده نشد (05/0<P). تفاوت معنیداری بین گروههای آزمایشی درغلظت آنزیم کبدی لاکتات دهیدروژناز مشاهده نشد. <strong>نتیجهگیری نهایی:</strong> بنظر میرسد با توجه به مصرف خوراک پایینتر و رشد جبرانی صورت پذیرفته و نیز شاخص اروپایی، گروه محدودیت 24 ساعت دارای عملکرد بهتری نسبت به سایر گروههای آزمایشی بوده است.
بازده تولید,رشد جبرانی,شاخص آسیت,محدودیت خوراکی
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8352.html
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8352_efdc5bb9b0b4226c8f4c882688b89ef9.pdf
دانشگاه تبریز
پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی)
2008-5125
2676-5705
28
3
2018
11
22
برآورد تاثیر همخونی و افزایش همخونی فردی بر صفات رشد گوسفند مغانی
81
96
FA
سعیده
احمدی
گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر – دانشگاه تبریز
saideh.ahmadi1991.sa@gmail.com
محمدرضا
شیخلو
گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر – دانشگاه تبریز
صادق
علیجانی
گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
s.alijani@gmail.com
<strong>زمینه مطالعاتی:</strong> آمیزش افراد خویشاوند در جمعیتهای بسته، کوچک و تحت انتخاب باعث بروز همخونی میگردد. <strong>هدف:</strong> هدف از تحقیق حاضر بررسی روند همخونی و برآورد پسروی ناشی از آن در صفات وزن تولد، 3 ماهگی، 6 ماهگی، 9 ماهگی و یکسالگی در گوسفندان نژاد مغانی بود. <strong>روش</strong><strong></strong><strong>کار: </strong>ضریب همخونی دامها با استفاده از اطلاعات شجرهای جمع آوری شده در مرکز اصلاح نژاد گوسفند مغانی برآورد گردید. سپس میزان افزایش همخونی فردی دامها با استفاده از رابطه بین ضریب همخونی فرد و ضریب همخونی در نسل t برآورد گردید. از دو مدل که در یکی از آنها ضریب همخونی و در دیگری افزایش همخونی فردی به عنوان متغیر کمکی در مدل منظور گردیده بود، جهت برآورد پسروی ناشی از همخونی استفاده گردید. <strong>نتایج: </strong> میزان افزایش سالانه همخونی 03/0 درصد در سال برآورد گردید. میانگین وزن تولد و وزن 3 ماهگی دامهای با همخونی بزرگتر از صفر و کمتر از ده درصد به طور معنیداری نسبت به دامهای غیر همخون کمتر بود (05/0p <). با این وجود میانگین این صفات در دامهای با همخونی بالای 10 درصد بیشتر از دیگر گروهها بوده و نسبت به حیوانات غیر همخون تفاوت معنیداری نداشت. ضریب تابعیت صفات وزن تولد، 3 ماهگی، 6 ماهگی، 9 ماهگی و یکسالگی از همخونی به ترتیب 6، 23-، 51-، 17- و 119- گرم و از افزایش همخونی فردی به ترتیب 22، 44-، 185- ، 111- و 326– گرم و غیرمعنیدار بود. پس از تبدیل مقادیر افزایش همخونی فردی به معادل ضریب همخونی دامها، ضریب تابعیت صفات مورد بررسی از معادل ضریب همخونی به ترتیب 6، 13-، 55-، 33- و 96- گرم برآورد گردید. <strong>نتیجه گیری نهایی: </strong>بر اساس نتایج این تحقیق آمیزش بین دامهای خویشاوند باعث بوجود آمدن دامهای همخون در گله شده بطوریکه بالغ بر 75 درصد گله دارای همخونی غیر صفر میباشد. از این رو بکارگیری روشهایی جهت کنترل افزایش همخونی در گله توصیه میگردد. در این تحقیق پاسخ پسروی ناشی از همخونی در صفات مختلف نسبت به بکارگیری افزایش همخونی فردی در مدل روند یکسانی نداشت.
افزایش همخونی فردی,پسروی ناشی از همخونی,گوسفند مغانی,صفات رشد
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8361.html
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8361_65f6f9a8c85b5049cd37eaa3bad6065b.pdf
دانشگاه تبریز
پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی)
2008-5125
2676-5705
28
3
2018
11
22
مقایسه اثر پودر میوه سنجد و پودر گزنه و مخلوط آنها بر خصوصیات عملکردی، کیفی و کمی تخممرغ مرغان تخمگذار در انتهای دوره تولید
97
111
FA
آرش
داوریان
گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه ملایر
مهدی
هدایتی
0000-0002-1649-280X
گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه ملایر
mahvet70@yahoo.com
سعید
خلجی
گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه ملایر
saeed.khlj@gmail.com
میلاد
منافی
گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی دانشگاه ملایر
manafi_milad@yahoo.com
<strong>زمینه مطالعاتی: </strong>سنجد و گزنهدارای ترکیبات فعال زیادی میباشند که ممکن است بتوانند شاخصهای عملکردی، کیفی و کمی تخممرغ را تحت تأثیر قرار دهند. <strong>هدف:</strong> این تحقیق جهت مقایسه اثر افزودن پودر میوه سنجد و پودر گزنه و مخلوط آنها بر خصوصیات عملکردی، کیفی و کمی تخممرغ در مرغان تخمگذار سویه هایلاین W-36 در انتهای دوره تولید انجام پذیرفت. <strong>روش کار:</strong> برای این آزمایش، از تعداد 128 قطعه مرغ تخمگذار نژاد لگهورن سفید، سویه هایلاین W36 در سن 75 هفتگی در قالب طرح کاملا تصادفی با اندازهگیریهای تکرار شونده در زمان با 4 گروه آزمایشی، 8 تکرار و 4 مشاهده در هر تکرار و در سه دوره بیست و یک روزه آزمایشی (جمعا 63 روز) جهت ارزیابی تاثیر میوه سنجد و پودر گزنه و مخلوط هر دو بر خصوصیات کیفی و کمی تخممرغ مورد بررسی قرار گرفت. گروههای آزمایشی شامل شاهد، 1 درصد پودر گزنه 1 درصد پودرمیوه سنجد و 5/0 درصد پودر گزنه و 5/0 درصد پودر میوه سنجد بودند. در پایان هر دوره آزمایشی، از هر تکرار یک عدد تخممرغ به صورت تصادفی، انتخاب و پس از شمارهگذاری، پارامترهای مربوط به کیفیت داخلی آنها اندازهگیری شد. <strong>نتایج:</strong> گروه آزمایشی حاوی میوه سنجد بر ارتفاع سفیده و واحد هاو اثر معنیداری داشت (05/0p <) و دوره آزمایشی دوم نیز اثر معنیداری بر ارتفاع سفیده، واحد هاو و دوره آزمایشی سوم هم تاثیر معنیداری بر رنگ زرده تخممرغ از خود نشان داد (05/0p <). همچنین گروهها و دورههای آزمایشی تاثیر معنیداری از لحاظ آماری بر پارامترهای عملکردی نداشتند (05/0<P)<strong>. نتیجهگیری نهایی: </strong>نتایج مطالعه حاضر نشان داد که مصرف پودر سنجد در سطح 1 درصد مقدار واحد هاو و ارتفاع سفیده تخممرغ را افزایش میدهد.<br /> <strong> </strong>
تخممرغ,سنجد,فراسنجههای عملکردی,فراسنجههای کیفی,گزنه,مرغ تخمگذار
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8362.html
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8362_d165af535f9e4fe2cd2293a98eaea76b.pdf
دانشگاه تبریز
پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی)
2008-5125
2676-5705
28
3
2018
11
22
تجزیه و تحلیل ژنتیکی پارامترهای الگوی رشد حاصل از مقایسه توابع غیرخطی در گوسفند مغانی با استفاده از راهبرد بیزی
113
126
FA
آذر
راشدی دهصحرائی
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
جمال
فیاضی
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
j_fayazi@yahoo.com
عباس
مسعودی
گروه علوم دامی دانشگاه لرستان
abbas.masoudi@yahoo.com
رستم
عبداللهی آرپناهی
پردیس ابوریحان دانشگاه تهران
<strong>زمینه مطالعاتی:</strong> مدلهای رشد، توابع ریاضی هستند که برای توصیف الگوی رشد به کار میروند. <strong>هدف:</strong> هدف از انجام این پژوهش، برآورد فراسنجههای ژنتیکی پارامترهای رشد حاصل از بهترین مدل غیرخطی و عوامل محیطی مختلف مؤثر بر این پارامترها در گوسفندان مغانی بود. <strong>روش</strong><strong></strong><strong>کار:</strong> در این پژوهش، به منظور برآورد اجزاء (کو)واریانس پارامترهای الگوی رشد، از تعداد 7278 رکورد وزن تولد، 5881 رکورد وزن شیرگیری، 5013 رکورد وزن ششماهگی، 2819 رکورد وزن نهماهگی و 2883 رکورد وزن یکسالگی گوسفندان مغانی که طی سالهای 1374 تا 1389 در ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد این گوسفند واقع در جعفرآباد مغان جمعآوری شده بود، استفاده شد. در این مطالعه پارامترهای الگوی رشد (وزن بلوغ، نرخ رشد و نرخ بلوغ) با استفاده از چهار مدل رگرسیون غیرخطی گومپرتز، لجستیک، برودی و ونبرتالانفی با رویه NLIN نرمافزار SAS محاسبه شد. جهت برآورد اجزای واریانس-کواریانس پارامترهای الگوی رشد از روش آماری بیزی مبتنی بر تکنیک نمونهگیری گیبس و نرمافزار MTGSAM استفاده شد. <strong>نتایج:</strong> مدل ونبرتالانفی به علت داشتن بیشترین ضریب تبیین و کمترین مقدار آکائیکی به عنوان مدل برتر در مقایسه با سایر مدلها، انتخاب شد. عوامل محیطی سال تولد (01/0p <)، جنسیت بره (01/0p <) و سن مادر هنگام زایش (05/0p <) بر وزن بلوغ و نرخ رشد از لحاظ آماری معنیدار بودند. اثرات ثابت سال تولد و جنسیت بره بر نرخ بلوغ اثر معنیدار داشتند (01/0p <). از بین شش مدل خطی برازش شده در روش بیزی، بر اساس کمترین مقدار واریانس باقیمانده برای وزن بلوغ مدل 4، برای نرخ رشد مدل 6 و برای نرخ بلوغ مدل 5 انتخاب گردید. وراثتپذیری مستقیم برآورد شده بر اساس مدل مناسب انتخاب شده، برای صفات مذکور به ترتیب برابر 003/0±29/0، 004/0±35/0 و 005/0±21/0 بود. همبستگی بین پارامترهای الگوی رشد مثبت و نزدیک به صفر برآورد شد. <strong>نتیجهگیری کلی:</strong> طبق نتایج به دست آمده، اثر عوامل محیطی بر پارامترهای الگوی رشد مهم و تأثیرگذار هستند و باید در تجزیه و تحلیل این پارامترها مورد بررسی قرار گیرند.
الگوی رشد,توابع غیرخطی,روش بیزی,گوسفند مغانی
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8363.html
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8363_52091ad882a1e3289126298f6aefbb0a.pdf
دانشگاه تبریز
پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی)
2008-5125
2676-5705
28
3
2018
11
22
اثر اندازه هسته و شدت انتخاب بر اریبی ناشی از نادیده گرفتن اثر انتخاب در برآورد پیشرفت ژنتیکی در طرحهای اصلاح نژاد هستهای در گوسفند لریبختیاری
127
138
FA
فاطمه
شاهوردی
گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
fatemehshahverdi32@yahoo.com
عبدالاحد
شادپرور
0000-0003-3575-5406
گروه علوم دامی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
shadparvar@yahoo.com
محمود
وطن خواه
گروه علوم دامی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شهرکرد
vatankhah_mah@yahoo.com
<strong>زمینه مطالعاتی:</strong>یکی از برنامههای اصلاح نژادی گوسفند طرح اصلاحنژادی دارای هسته است. نتایج این طرحها ممکن است تحت تاثیر اندازه هسته و شدت انتخاب قرار بگیرند. <strong>هدف: </strong>بررسی اثر اندازه هسته به صورت نسبتی از کل جمعیت در سه سطح 5، 10 و 15 درصد و شدت انتخاب نرها و مادهها در سه سطح شدید، متوسط و ضعیف بر میزان اریبی در برآورد پیشرفت ژنتیکی ناشی از نادیده گرفتن اثر کاهشی انتخاب بر واریانس ژنتیکی افزایشی صفت. <strong>روش کار: </strong>دراین پژوهش یک طرح اصلاح نژاد هستهباز با استفاده از اطلاعات جمعیت گوسفندان نژاد لریبختیاری مرکب از یک هسته با 1005 رأس و یک پایه با 4019 رأس میش مولد به روش شبیهسازی قطعی تعریف شد. صفت تابع هدف، وزن تولد و انتخاب بر اساس یک رکورد شخصی بود.<strong> نتایج: </strong>با افزایش اندازه نسبی هسته از 5 به 15 درصد، میزان اریبی از 84/11 تا 67/16 افزایش یافت. در اثر افزایش شدت انتخاب از ضعیف به شدید، میزان اریبی از 18/14 به 72/17 تغییر کرد. با تغییر نرخ انتقال قوچ از هسته به پایه رشد ژنتیکی به صورت غیر خطی تغییر کرد و در یک نقطه خاص به حداکثر رسید که نقطه بهینه نامیده میشود. این نقطه بهینه در شرایط مختلف بین 50 تا 75 درصد تغییر کرد و مستقل از اثر انتخاب بود. در نرخهای انتقال بهینه، میزان اریبی حداقل بود. بررسی اثر همزمان اندازه هسته و شدت انتخاب نشان داد که در شدت انتخابهای بالا، هنگامی که اندازه هسته از 10 درصد بیشتر بود، میزان اریبی به میزان بسیار اندک تحت تاثیراندازه هسته قرار گرفت<strong>. نتیجهگیری نهایی:</strong>نتایج این تحقیق نشان داد در شدت انتخاب ضعیف، میتوان با نادیده گرفتن اثر انتخاب، برنامه بهبود ژنتیکی را بهینهسازی کرد. در شدت انتخاب شدید نادیده گرفتن این اثر میتواند منجر به نتیجهگیری اشتباه شود.
تاخیر ژنتیکی,شبیهسازی قطعی,گوسفند لریبختیاری,واریانس ژنتیکی
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8364.html
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8364_5b295a3026c45e2953f8b72d780f6ea8.pdf
دانشگاه تبریز
پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی)
2008-5125
2676-5705
28
3
2018
11
22
تمایل به پرداخت جهت مصرف شیر فراسودمند در شهر شیراز
139
152
FA
فاطمه
فتحی
علوم دامی دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
f.fathi@shirazu.ac.ir
شهریار
کارگر
علوم دامی دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
shkargar@gmail.com
<strong>زمینه مطالعاتی:</strong> توجه به مقولهی سلامت انسان از طریق مصرف محصولات غذایی سالم و با کیفیت از مهمترین مسائل مورد بحث در زندگی بشر است. شیر فراسودمند به عنوان محصول لبنی در دسترس میتواند در پیشگیری از سرطان و سکتههای قلبی-عروقی نقش داشته باشد. <strong>هدف:</strong> در این پژوهش عوامل مؤثر بر مصرف شیر فراسودمند و تمایل به پرداخت مصرفکنندگان در شهر شیراز بررسی شد. <strong>روش کار: </strong>این پژوهش با تکمیل 279 پرسشنامه به روش تصادفی از خانوارهای شهر شیراز و با استفاده از برآورد مدل دو مرحله ای هکمن انجام شد. <strong>نتایج:</strong> بهداشتی بودن و کیفیت شیر (فراسودمند بودن) مهمترین عوامل تأثیرگذار در افزایش تقاضای شیر بودند و تمایل به پرداخت شیر فراسودمند 19 درصد بیشتر از قیمت شیر کم چرب موجود در بازار برآورد شد. <strong>نتیجهگیری کلی</strong>: به دلیل مزیت نسبی شیر فراسودمند نسبت به شیر معمولی و تمایل به پرداخت بیشتر مصرفکنندگان، تولید صنعتی شیر فراسودمند در مزارع پرورش گاو شیری با توجه به هزینههای سر باری که میتواند داشته باشد از دیدگاه تولیدکننده قابل توجیه میگردد.
تمایل به پرداخت,مدل دو مرحلهای هکمن,توبیت,شیر فراسودمند
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8365.html
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8365_4c30f01cf928cee42d3f0f2eaaed75a5.pdf
دانشگاه تبریز
پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی)
2008-5125
2676-5705
28
3
2018
11
22
ارزیابی اثربخشی سیاستهای حمایتی دولت بر بهرهوری کل عوامل تولید در سامانههای روستایی و عشایری پرورش دام سبک در استانهای منتخب کشور
153
168
FA
محمد
قهرمانزاده
گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه تبریز
قادر
دشتی
گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه تبریز
ghdashti@tabrizu.ac.ir
رضا
پهلوانی
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان
فاطمه
ثانی
گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه تبریز
fateme.sani69@yahoo.com
<strong>زمینه مطالعاتی:</strong> پرورش دام سبک یکی از مهمترین و با سابقهترین فعالیتهای بخش کشاورزی است. در کشور ما دو سامانه روستایی و عشایری برای پرورش دام سبک وجود دارد. در طی سالهای گذشته تلاشهای زیادی از سوی دولت برای بهبود وضعیت بهرهوری این دو سامانه صورت گرفته است. <strong>هدف: </strong>مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه میزان تاثیر سیاستهای حمایتی دولت بر بهرهوری کل عوامل تولید در این دو سامانه، طی سالهای 92- 1376 در چهار استان منتخب کشور شامل لرستان، کرمانشاه، همدان و ایلام انجام گردیده است. <strong>روش کار:</strong> میزان حمایتهای دولت براساس شاخصهای سازمان توسعه و همکاریهای اقتصادی (OECD) و میزان بهرهوری کل عوامل تولید براساس شاخص دیویژیا محاسبه گردید. برای تعیین رابطه همجمعی بین متغیرهای تحقیق از آزمون پدرونی استفاده گردید و رابطه تعادلی بلندمدت از طریق روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) برآورد شد. <strong>نتایج:</strong> نتایج نشان داد حساسیت بهرهوری کل عوامل تولید (TFP) نسبت به شاخص حمایت از تولیدکننده (PSE)، در سامانه عشایری از سامانه روستایی بیشتر است. علت این برتری را میتوان در ویژگیهای این سامانه همچون هزینههای ثابت و متغیر کمتر، استفاده بیشتر از زمان رشد، مدیریت متمرکز، تخصصگرایی توسط فعالان این سامانه و غیره دانست. <strong>نتیجهگیری نهایی:</strong> براساس نتایج این تحقیق پیشنهاد میگردد تا از تلفیق دو سامانه، سامانه جدیدی تحت عنوان کوچ تابستانه شکل گیرد. در این شیوه تولید به دلیل وجود ضرایب تولید مثلی بالاتر، تولید گوشت و لبنیات بیشتر و نیز هزینه کمتر، بهرهوری و بازدهی تولید بیشتر خواهد بود. بدیهی است نتایج این تحقیق میتواند ضمن هدفمند نمودن سیاستهای حمایتی دولت به افزایش بهرهوری عوامل تولید در این رشته فعالیت و در نهایت افزایش ثروت و سرمایه ملی کمک نماید.
بهرهوری کل عوامل تولید,دادههای ترکیبی,دام سبک,روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM),سیاستهای حمایتی دولت
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8367.html
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8367_bc5882dadf2d3d0f3ab463551f510b01.pdf
دانشگاه تبریز
پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی)
2008-5125
2676-5705
28
3
2018
11
22
اثر گیاهان دارویی رازیانه، سیاهدانه و زیره بر تولید شیر و سطح هورمون رشد و پرولاکتین در گاوهای شیرده هلشتاین
169
179
FA
وحید
عطاری
دانشگاه آزاد اسلامی واحد سراب
vahidattari1978@gmail.com
شهروز
بصیری
0000-0003-4369-0091
دانشگاه آزاد اسلامی واحد سراب
sh_bassiri@yahoo.com
وحدت
طاهری
دانشگاه محقق اردبیلی اردبیل
z.bagheri.uoa@gmail.com
<strong>زمینه مطالعاتی</strong>: این مطالعه به منظور بررسی اثر مخلوط گیاهان شیرافزا بر تولید شیر و سطح پرولاکتین و هورمون رشد در گاوهای شیرده هلشتاین انجام شد. <strong>هدف:</strong> این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 12 راس گاو شیرده هلشتاین با میانگین وزن 15±620 کیلوگرم، میانگین روز شیردهی 10±30 روز و میانگین تولید شیر10±33 کیلوگرم در روز انجام شد. <strong>روش کار:</strong> در این مطالعه گاوها به دو گروه تقسیم شدند، گروه اول (6 راس) به عنوان گروه شاهد که با جیره ی پایه تنظیم شده براساس احتیاجات غذایی <em>NRC</em>(2001) برای تامین احتیاجات گاوهای شیری تغذیه شد و گروه دوم (6 راس) که همراه با جیره پایه پودر گیاهان دارویی شیرافزا (03/0 درصد وزن بدن) (شامل مخلوط دانه رازیانه، سیاه دانه و زیره سیاه) به صورت مخلوط با کنسانتره استفاده شد. دوره اصلی به مدت 8 هفته پس از یک هفته دوره عادتدهی اجرا شد. در این مدت شیر تولیدی دامها هر دو روز یکبار اندازه گیری و ثبت شده و ترکیبات آن تعیین شد. در انتهای آزمایش از تمامیدامها از طریق ورید وداجی خونگیری شده و به منظور تعیین میزان هورمون رشد و پرولاکتین به آزمایشگاه انتقال یافت. <strong>نتایج</strong>: نتایج نشان داد که تولید شیر دامهای تغذیه شده با تیمار شیرافزا افزایش معنی داری (0001/0>(P داشته است (3/36 کیلوگرم در مقابل8/33 کیلوگرم). درصد ترکیبات شیر تغییر معنیداری نشان نداد، هر چند مقادیر تولید روزانه آنها در پاسخ به افزایش شیر تولیدی به طور معنیدار (05/0p <) شد. سطوح هورمون رشدو پرولاکتین نیز، تمایل به افزایش نشان داد که از لحاظ آماری معنیدار نبود. <strong>نتیجه گیری نهایی</strong>: میتوان نتیجه گرفت که استفاده از این ترکیب گیاهان شیرافزا در بهبود تولید شیر میتواند موثر باشد.
تولید شیر,پرولاکتین,گاو هلشتاین,گیاهان شیرافزا,هورمون رشد
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8390.html
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8390_8547bfd4376df7bfc5587e5f3da5b005.pdf
دانشگاه تبریز
پژوهش های علوم دامی (دانش کشاورزی)
2008-5125
2676-5705
28
3
2018
11
22
تاثیر استفاده از جیره های لیپوژنیک در مقایسه با گلوکوژنیک در گاوهای هلشتاین بر خوراک مصرفی، عملکرد تولیدی و pH شکمبهای در دوره انتقال
181
193
FA
احمد
شاهمرادی
گروه علوم دامی دانشگاه صنعتی اصفهان
a.shahmoradi2005@gmail.com
مسعود
علیخانی
گروه علوم دامی دانشگاه صنعتی اصفهان
alikhani@cc.iut.ac.ir
احمد
ریاسی
گروه علوم دامی دانشگاه صنعتی اصفهان
asi@cc.iut.ac.ir
غلامرضا
قربانی
گروه علوم دامی دانشگاه صنعتی اصفهان
ghorbani@cc.iut.ac.ir
<strong>زمینه مطالعاتی:</strong> بهمنظور بررسی اثر استفاده از مواد خوراکی لیپوژنیک در مقایسه با گلوکوژنیک در گاوهای هلشتاین بر خوراک مصرفی، عملکرد تولیدی و pH شکمبهای در دوره انتقال، 24 راس گاو هلشتاین چند شکم زایش (1 تا 3 شکم زایش) مورد آزمایش قرار گرفتند. <strong>روش کار:</strong> گاوها بر اساس شکم زایش بلوکبندی شده و بصورت تصادفی به سه تیمار تقسیمبندی شدند. تیمارها بترتیب در قبل از زایش بهشرح زیر بودند: 1)100 درصد جو بعنوان منبع غله در کنسانتره (بدون تفاله چغندرقند، جیره گلوکوژنیک)، 2)75 درصد جو بعنوان منبع غله (بههمراه 25 درصد تفاله چغندرقند، جیره لیپوژنیک پایین) و 3)50 درصد جو بعنوان منبع غله (بههمراه 50 درصد تفاله چغندرقند، جیره لیپوژنیک بالا) که این درصدها در پس از زایش نیز رعایت شدند. <strong>نتایج:</strong> خوراک مصرفی و انرژی مصرفی روزانه در قبل و بعد از زایش در تیمار لیپوژنیک پایین بیشترین بود (01/0p <). خوراک مصرفی بر اساس درصد وزن بدن در قبل از زایش با افزایش سطح تفاله چغندرقند در جیرهها افزایش یافت و در پس از زایش نیز در تیمار لیپوژنیک پایین بیشترین بود (01/0p <). در تیمار لیپوژنیک بالا تولید شیر، درصد و تولید پروتئین شیر کاهش ولی درصد چربی شیر افزایش یافت (01/0p <). تولید لاکتوز شیر در تیمار لیپوژنیک بالا کمترین بود (05/0p <). pH شکمبه در پس از زایش در تیمار گلوکوژنیک پایینترین بود (05/0p <). <strong>نتیجهگیری نهایی:</strong> باتوجه به نتایج این آزمایش بنظر میرسد با جایگزینی 25 درصد تفاله چغندرقند با جو (جیره لیپوژنیک پایین) در جیرههای دوره انتقال میتوانیم عملکرد بهتر و سلامت شکمبهای بیشتری در این دوره داشته باشیم.
دوره انتقال,تفاله چغندرقند,دانه جو,گلوکوژنیک و لیپوژنیک
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8420.html
https://animalscience.tabrizu.ac.ir/article_8420_674d5bcf32781816fa562790bacec23b.pdf