اثرات افزودن نانو اکسید مس در منابع مختلف پروتئین گیاهی و حیوانی بر پارامترهای تغذیه ای و تولید گاز با استفاده از روش آزمایشگاهی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه محقق اردبیلی فارغ التحصیل کارشناسی ارشد

2 دانشگاه محقق اردبیلی

3 عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی

4 عضو هیات علمی گروه علوم دامی دانشگاه محقق اردبیلی

چکیده

Abstract
IIntroduction: Recent advances in nanotechnology suggest that nanoscale particles were used in medicine, dietary additives, and engineering arenas. However, their possible toxicity to people, animals, and environmental health is still unclear. The researchs showed that the ruminal fermentation of sheep with different levels of copper oxide nanoscale particles produced acetic acid and volatile fatty acid at the appropriate amount of copper oxide nanoscale particles stimulates rumen fermentation. Aim: This investigation was designed to evaluate copper oxide nanoscale particles' supplementation with plant and animal protein types by biogas production method. Material and method: The produced gas from incubated syringes at 2, 6, 12, 24, 48 and 72 h was measured by Menke and Steinggass (1988) assay. For this purpose three amounts of 0, 30, and 60 ppm of copper oxide nanoparticles was impregnated in three types of plant proteins (soybean meal, canola meal and cottonseed meal) and three types of animal protein (poultry offal meal, fish meal and blood meal) and were applied in a completely randomized plan by three replications and two-run (a total of 6 repetitions). Results: The obtained results indicated that after 72 h, the highest of produced gas achieved for soybean meal from plant protein (58.4 mL/200 mg dry matter (DM)) and in animal protein sources was obtained for fish meal (36.7 mL/200 mg DM). The higher digestible organic matter (DOM) and short-chain fatty acids (SCFA) were related to soybean meal, and the smaller of them was related to a blood meal. Also, the higher metabolizable energy (ME) of soybean meal for the quantities of zero were 30 and 60 ppm of copper oxide nanoscale particle, 6.48, 5.65, and 6.52 MJ/Kg DM, and the lower values of this case was found for blood meal 3.07, 3.91, and 4.01 MJ/Kg DM, respectively. The maximum and minimum amounts of microbial protein (MP) were achieved for soybean meal and blood meal 52.92 and 22.17 g/kg DOM, respectively. Conclusion: As a whole, copper oxide nanoscale particles could be improved fermentation parameters in some of the protein types.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effects of adding copper nanoparticles in various sources of plant and animal protein on nutrition parameters and gas production using in vitro technique

نویسندگان [English]

  • Mahnaz Haghi Jamadi 1
  • Jamal Seifdavati 2
  • Hosein Abdi-Benemar 3
  • Farzad Mirzaei Aghjehgheshlagh 2
  • reza seyedsharifi 4
1 University of Mohaghegh Ardabili, Faculty of Agriculture and Natural Resources, Department of Animal Sciences, Ardabil, Iran.
2 Department of Animal Science, University of Mohaghegh Ardabili
3 University of Mohaghegh Ardabili, Faculty of Agriculture and Natural Resources, Department of Animal Sciences, Ardabil, Iran.
4 Department of Animal Science, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, IRAN
چکیده [English]

خلاصه
مقدمه: پیشرفت‌های اخیر در فناوری نانو نشان می‌دهد که از ذرات در مقیاس نانو در پزشکی، مواد افزودنی غذایی و عرصه‌های مهندسی استفاده می شود. با این حال ، سمیت احتمالی آن‌ها برای مردم، حیوانات و بهداشت محیط هنوز مشخص نیست. مس یک ماده معدنی کمیاب ضروری است و به عنوان یک کوفاکتور برای بسیاری از آنزیم‌های موثر در فرآیندهای زیستی بدن ضروری است. براساس گزارش‌های منتشر شده، مس آلی یا مس به فرم نانو ذرات در مقایسه با سولفات مس زیست فراهمی بیشتری دارد. تحقیقات نشان داد که تخمیر شکمبه‌ای گوسفندان با مقادیر مختلف ذرات نانو اکسید مس تولید اسید استیک و اسید چرب فرار با مقدار مناسب ذرات نانو اکسید مس باعث تحریک تخمیر شکمبه می‌شود. در پژوهشی افزودن مکمل مس در جیره‌های شاهد رشد میکروارگانیسم‌های شکمبه را بهبود بخشید و تخمیر شکمبه ای ماده آلی را افزایش داد و غلظت اسید‌های چرب فرار را در محیط کشت بالا برد. اثرات نانو مس در سطوح صفر، 10، 20 و30 میلی گرم در کیلوگرم نانو مس، روی قابلیت هضمی علوفه یونجه تاثیر معنی داری نداشت. همچنین نشان داده شد که قابلیت هضمی ماده خشک، ماده آلی، الیاف نامحلول در شوینده خنصی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی یونجه با سطوح مختلف نانو مس و یک علوفه محلی دیگر تحت تاثیر قرار نگرفت. در کل اضافه کردن کمتر از 30 میلی گرم در کیلو گرم نانو مس هیج تاثیری روی هضم مواد خشبی توسط میکروب‌های شکمبه نداشت. روش آزمایشگاهی تولید گاز به عنوان تکنیک سودمند برای برآورد مصرف خوراک، قابلیت هضم ماده آلی و ماده خشک، انرژی متابولیسمی خوراک و مطالعات تخمیر شکمبه‌ای نشخوارکنندگان به کار برده می‌شود هدف: این تحقیق با توجه به نوظهوری نسبی فناوری نانو و مطالعات کم در زمینه اثرات نانو اکسید مس بر منابع پروتئینی مختلف بررسی اثرات نانو اکسید مس بر کنجاله های سویا، پنبه دانه، کلزا و همچنین منابع حیوانی شامل بقایای کشتارگاهی طیور، پودر ماهی و پودر خون از طریق روش‌های مختلف آزمایشگاهی انجام گرفت. مواد و روش: نمونه‌های مورد مطالعه از تولیدکنندگان ترکیبات خوراکی، بخش کشاورزی و کشتارگاه شمال غرب ایران در استان اردبیل (مشکین، گرمی و اردبیل) طی سال‌های 2014 تا 2016 تهیه شد. در نمونه‌های آماده شده از کارخانه‌های محلی، برای جلوگیری از تجزیه و از دست دادن روغن آن‌ها از حمل مواد با جاذب رطوبت مانند سبوس گندم استفاده گردید. بدین ترتیب، برخی از آنالیزها با آنالیزهای استاندارد جهانی خوراک مطابق نبود و مقادیر دیواره سلولی آن‌ها بیشتر بود. نمونه‌ها به‌طور تصادفی برای بررسی انتخاب گردیدند. سپس دو نمونه مرتبط محلی به طور تصادفی از هر منطقه معروف انتخاب گردید. گاز تولید شده از سرنگ‌های انکوبه شده در 2 ، 4 ، 6 ، 8 ، 10 ، 12 ، 16 ، 24 ، 36 ، 48 و 72 ساعت برای نمونه‌ها اندازه گیری شد. برای این منظور سه سطح صفر ، 30 و 60 قسمت در میلیون نانوذرات اکسید مس در سه نوع پروتئین گیاهی (کنجاله سویا ، کنجاله کانولا و کنجاله پنبه دانه) و سه نوع پروتئین حیوانی (بقایای کشتارگاهی طیور، پودر ماهی و پودر خون) در یک طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و دو بار اجرا شد (در کل 6 تکرار). نتایج به دست آمده از آزمایش بیوگاز تولید شده برای اندازه گیری‌های مکرر توسط نرم افزار آماری SAS (2003) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مقایسه حداقل تفاوت معنی دار (LS mean) انجام شد. بقیه داده‌ها در یک طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و سه تیمار محاسبه شد و مقایسه میانگین ها با آزمون دانکن با سطح معنی داری پنج درصد انجام شد. یافته‌ها: نتایج به دست آمده نشان داد که پس از 72 ساعت، بیشترین میزان گاز تولیدی از پروتئین گیاهی برای کنجاله سویا (4/58 میلی لیتر در 200 میلی‌گرم ماده خشک) و بین پروتئین حیوانی برای پودر ماهی (7/36 میلی لیتر در هر 200 میلی‌گرم) بود. بیشترین ماده آلی قابل هضم (DOM) و اسیدهای چرب زنجیره کوتاه (SCFA) مربوط به کنجاله سویا و کوچکترین آنها مربوط به پودر خون بود. همچنین، بالاترین میزان انرژی قابل متابولیسم (ME) کنجاله سویا برای سطوح صفر ، 30 و 60 قسمت در میلیون نانواکسید مس، 48/6 ، 65/5 و 52/6 مگاژول در کیلوگرم ماده خشک بود و حداقل مقادیر این مورد برای پودر خون به ترتیب 07/3، 91/3 و 01/4 مگاژول در کیلوگرم ماده خشک دریافت شد. حداکثر و حداقل مقادیر پروتئین میکروبی (MP) به ترتیب برای کنجاله سویا و پودر خون به ترتیب 92/52 و 17/22 گرم در کیلوگرم DOM به‌دست آمد. نتیجه گیری: در صورتی که افزودن نانو اکسید مس روی پارامترها در مقایسه با شاهد اثر افزایشی داشته باشد نشانگر تامین نیاز و احتیاجات به این عنصر در محیط کشت و رشد میکروب‌ها برای تخمیر بوده است و بر عکس اگر کاهش داشته باشد مسمومیت دارد و در صورت بیش از نیاز مصرف اثر سوء و سمی بر میکروب‌ها دارد و اگر فرق معنی دار با شاهد گذاشته باشد بیانگر تامین و عدم اثر منفی و سوء بر میکروب‌ها و محیط کشت و تخمیر بوده است. بنا براین طبق یافته‌های این تحقیق، از آنجا که ذرات در مقیاس نانو مس دارای فعالیت ضد میکروبی بالایی هستند و دارای خواص میکروبی هستند ، افزودن آن‌ها به پروتئین‌های گیاهی و حیوانی باعث افزایش اثر ضد باکتری برخی از این پروتئین‌ها و کاهش تولید بیوگاز می‌شود. افزودن ذرات در مقیاس نانو مس به دلیل ترکیب شیمیایی برخی از این پروتئین‌ها ، تولید بیوگاز را بهبود بخشید. بنابراین در این مطالعه، بین پروتئین‌های گیاهی و حیوانی تفاوت معنی داری وجود داشت. همان‌طور که مشاهده شد، بیشترین میزان گاز تولید شده از پروتئین‌های گیاهی پس از افزودن ذرات مقیاس نانو مس از کنجاله سویا گزارش شد لیکن در میان انواع پروتئین حیوانی، در پودر ماهی حاصل شد. پس به طور کلی، استفاده از ذرات نانو اکسید مس می‌تواند پارامترهای تخمیر را در برخی از انواع منابع پروتئینی بهبود بخشد.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Copper oxide nanoscale particles
  • Gas production
  • In vitro
  • Nutritional parameters
  • Protein types
AOAC (Association of Official Analytical Chemists), 2005. Official methods of analysis of the association of analytical chemists international, 18th ed. mathersburg, MD U.S.A.
Ayaşan T, Ülger İ, Baylan M, Dinçer MN, Barut H, Aykanat S, Erten HE, Ezìcì AA, Yaktubay S and Mizrak C, 2017. Determination of the nutritive value of some durum wheat (Triticum durum L.) varieties developed using in vitro gas production technique. Journal of the Institute of Science and Technology 7: 309-315.
Arthington JD, 2005. Effects of copper oxide bolus administration or high-level copper supplementation on forage utlization and copper status in beef cattle. Journal Animal Science 83: 2894-900.
Bidewell CA, Drew JR, Payne JH, Sayers AR, Higgins RJ and Livesey CT, 2012. Case study of copper poisoning in a British dairy herd. Veterinary Records 170:464.
Blummel M, Makkar HPS and Becker K, 1997. In vitro gas production: A technique revisited. Journal of Animal Physiology and Animal Nutrition 77: 24-34.
Cetinkaya N and Erdem F, 2015. Effect of different Juncus acutus: Maize silage rations on digestibility and rumen cellulolytic bacteria. Kafkas Universitesi Veteriner Fakultesi Dergisi 21: 499-505.
Cho KH, Park JE, Osaka T and Park SG, 2005. The study of antimicrobial activity and preservative effects of nanosilver ingredient. Electrochimistry Acta 51: 956–960.
Czerkawski JW, 1986. An introduction to rumen studies. Pergamon Press, Oxford, UK.
Ghaffri Chanzanagh E, Seifdavati J, Mirzaei Aghje Gheshlagh F, Abdi Benamar H and Seyed Sharifi R, 2018. Effect of ZnO nanoparticles on in vitro gas production of some animal and plant protein types. Kafkas Universitesi Veteriner Fakultesi Dergisi 24: 25-32.
Gonzales-Eguia A, Fu CM, Lu FY and Lein TF, 2009.  Effects of nano-copper on copper availability and nutrients digestibility, growth performance and serum traits of piglets. Livestock Science 126: 122-129.
Guevara-Mesa AL, Miranda-Romero LA, Ramírez-Bribiesca JE, González-Muñoz SS, Crosby-Galvan MM, Hernández-Calva LM and Del Razo-Rodríguez OE, 2011. Protein fractions and in vitro fermentation of protein feeds for ruminants. Tropical and Subtropical Agroecosystems 14: 421-429.
Hernández-Sánchez D, Cervantes-Gómez D, Ramírez-Bribiesca JE, Cobos-Peralta M, Pinto-Ruiz R, Astigarraga L and I- Gere J, 2019. The influence of copper levels on in vitro ruminal fermentation, bacterial growth and methane production. Journal of the Science of Food and Agriculture 99: 1073–1077.
Hilal EY, Elkhairey MAE and Osman AOA, 2016. The Role of zinc, manganse and copper in rumen metabolism and immune function: A review article. Open Journal Animal Science 6: 304-324.
Hill GM and Shannon MC, 2019. Copper and zinc nutritional issues for agricultural animal production. Biological Trace Element Research 188: 148-159.
Hongmei CH, Yong G, Zhenwei D and Caixia P, 2014. Effects of nano-copper on the activities of fiber enzyme in sheep rumen. Feed Industrial 15: 12-16.
Iranian Council of Animal Care, 1995. Guide to the care and use of experimental animals, vol. 1. Isfahan University of Technology, Isfahan, Iran.(In Persian).
Johnson H, Beasley L and Macpherson N, 2014. Copper toxicity in a New Zealand dairy herd. Irish Veterinary Journal 67: 20-25.
Li B, Hwang JY, Drelich J, Popko D and Bagley S, 2010. Physical, chemical and antimicrobial characterization of copper-bearing material. JOM- Journal of the Minerals, Metals and Materials Society 62: 80-85.
Machado VS, Bicalho ML, Pereira RV, Caixeta LS, Knauer WA, Oikonomou G, Gilbert RO and Bicalho RC, 2013. Effect of an injectable trace mineral supplement containing selenium, copper, zinc and manganese on the health and production of lactating Holstein cows. Veterinary Journal 197: 451-456.
Makkar HPS, Blümmel M and Becker K, 1995. Formation of complexes between polyvinyl pyrrolidones or polyethylene glycols and tannins, and their implication in gas production and true digestibility in vitro techniques. British Journal Nutrition 73: 897-913.
Mansuri H, Nikkhah A, Rezaeian M, Moradi Shahrbaback M and Mirhadi M, 2003. Determination of roughages degradability through In vitro gas production and nylon bag techniques. Iranian Journal of Agricultural Sciences 34: 495-507. (In Persian).
Mao Li, Zhen-Wei DAI and Cai-Xia PEI, 2014. Effect of nano-copper on volatile Fatty Acid of in vitro Rumen Fermentation in sheep. Jinshong center for Animal Husbandry and Veterinary, Collage of Animal Science and Technology, Shanxi Agricultural University. China Herbivore science.
Maorong W, Fany M, WenbinY, Yingxiang H, CHaohual M, Feny W and Yao M, 2008. Influence of copper supplementation on nitrogen metabolism and volatile fatty acid production of mixed ruminal microbial growth in continuous culture flow-through fermentors. State Key laboratory of Animal Nutrition, China Agricultural University, Beijing, 100193; 2 College of Animal science and Technology, Shanxi Agricultural University, Taigu, 03080.
Menke KH, Raab L, Salewski A, steingass H, Fritz D and Schnieider W, 1979. The estimation of the digestibility and metabolizable energy contents of ruminant feedstuffs from the gas production when they are incubated with rumen liquor in vitro. Journal  Agricultural Science Cambridge 93: 217-222.
Menke KH and Stengass H, 1988. Estimation of the energetic feed value obtained from chemical analysis and in vitro gas production rumen fluid. Animal Research Development 28: 7-55.
Palangi V, Macit M, and Bayat AR, 2020. Mathematical models describing disappearance of Lucerne hay in the rumen using the nylon bag technique. South African Journal of Animal Science 50:719-725.
Paya H, Taghizadeh A, Jan-mohammadi H and Moghadam GA, 2007. Nutrient digestibility and gas production of some tropical feeds used in ruminant diets estimated by the in vivo and in vitro gas production techniques. American Journal of Animal and Veterinary Sciences 2: 108-113.
Rezaei N, Salamat doust-Nobar R, Maheri Sis N, Salamatazar M, Namvari M, Goli S and Aminipour H, 2011. Effect of some plant extracts on degradability of soybean meal with gas product technique. Annals of Biological Research 2: 637-641.
SAS, 2003. SAS/STAT Software: Changes and Enhances Through Release 9.1.3. SAS Institute Inc Cary, North Carolina. USA.
Seyedalipour B, Barimani N, Dehpour Jooybari A, Hosseini SM and Oshrieh M, 2015. Histopathological evaluation of kidney and heart tissues after exposure to copper oxide nanoparticles in Mus musculus. Journal of Babol University of Medical Sciences 17: 44-50. (In Persian).
Singh B, Tomar SK and Kundu SS, 2010. In vitro gas production technique for feed evaluation. 1-115, Karnal-132 001, Haryana, India Intech Prenter andPublishers #.353, Mughal Canal Market.
Solaiman SG, Craig Jr TJ, Reddy G and Shoemaker CE, 2007. Effect of high levels of Cu supplement on growth performance, rumen fermentation, and immune responses in goat kids. Small Ruminant Research 69:115–123.
Van Soest PJ, Robertson JB and Lewis BA, 1991. Methods for dietary fiber, neutral detergent fiber and non-starch polysaccharides in relation to animal nutrition. Journal Dairy Science 74: 3583-3597.
Vázquez-Armijo JF, Martínez-Tinajero JJ, López D, Salem AZM and Rajo R, 2011. In vitro gas production and dry matter degradability of diets consumed by goats with or without copper and zinc supplementation. Biological Trace Element Research 144: 580-587.
Wang C, Han L, Zhang GW, Du HS, Wu ZZ, Liu Q, Guo G, Huo WJ, Zhang J, Zhang YL, Pei CX and Zhang SL, 2020. Effects of copper sulphate and coated copper sulphate addition on lactation performance, nutrient digestibility, ruminal fermentation and blood metabolites in dairy cows. British Journal of Nutrition. Cambridge Press 1: 1-9.
Wang F, Li SL, Xin J, Wang YJ, Cao ZJ, Guo FC and Wang YM, 2012. Effects of methionine hydroxy copper supplementation on lactation performance, nutrient digestibility, and blood biochemical parameters in lactating cows. Journal Dairy Science 95: 5813–5820.
Ward JD and Spears JW, 1993. Comparison of copper lysine and copper sulfate as copper types for ruminants using in vitro methods. Journal Dairy Science 76: 2994–2998.
Zhang W, Wang R, Zhu X, O-Kleemann D, Yue C and Jia Z, 2007. Effects of dietary copper on ruminal fermentation, nutrient digestibility, and fiber characteristics in cashmere goats. Asian-Australasian Journal of Animal Sciences 20: 1843–1848.