مزیت نسبی و پایداری گاوداری‌های نیمه‌صنعتی: مطالعه موردی استان زنجان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 1 استادیار گروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی، دانشگاه زنجان

2 2 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد، توسعه روستایی، دانشگاه زنجان

چکیده

زمینه مطالعاتی: با وجود گذشت بیش از نیم قرن از حضور سیستم‌های نوین گاوداری در بخش دامپروی، مطالعات اقتصادی اندکی درخصوص این سیستم‌ها صورت گرفته است. هدف: با توجه به روند صنعتی‌شدن دامپروری، بررسی رقابت‌پذیری و ثبات گاوداری‌های نیمه‌صنعتی، به‌عنوان حلقه واسط دامداری سنتی و صنعتی، از اهمیت اساسی برخوردار است. هدف تحقیق حاضر بررسی وجود مزیت نسبی در سیستم گاوداری نیمه‌صنعتی است. روش کار: در تحقیق حاضر با تعریف و تبیین گاوداری نماینده سیستم نیمه‌صنعتی در استان زنجان و گردآوری اطلاعات مقدار و قیمت نهاده‌ها و محصولات مختلف، شاخص‌های هزینه تولید منابع داخلی، DRC، نسبت هزینه به منفعت اجتماعی، SCB، و منفعت خالص اجتماعی، NSP محاسبه و تحلیل شد. نتایج: نتایج حاکی از وجود مزیت نسبی در گاوداری‌های نیمه‌صنعتی استان زنجان است. نتیجه‌گیری نهایی: تحلیل‌ها نشان داد عملکرد مناسب تولید در گاوهای اصیل دلیل اصلی این مسأله است به‌طوری که حتی اگر شیر هر رأس گاو شیرده در هر روز به 5/19 کیلوگرم کاهش یابد این سیستم کماکان دارای مزیت نسبی خواهد بود. همچنین، حتی اگر نرخ ارز تا 9390 ریال به ازای هر دلار کاهش یابد، تولید کماکان از مزیت نسبی برخوردار است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

An evaluation of comparative advantage and stability of semi-industrial dairy farms in the Zanjan province

نویسندگان [English]

  • H G 1
  • E A 2
  • A Sh 1
1 A
2 a
آقایی م، و رضاقلیزاده م، 1390. بررسی مزیت نسبی ایران در تولید زعفران. اقتصاد و توسعه کشاورزی (علوم و صنایع کشاورزی)، جلد 25، شماره 1، صفحه­های 132-121.
جلالی س، محمودی ا و پاکروان م. 1393. بررسی وضعیت رقابت پذیری صادرات کشمش ایران در بازارهای جهانی. فصلنامه اقتصاد کشاورزی و توسعه، شماره 86 ، صفحه­های 74-49.
جیران، ع و جولایی، ر، 1384. بررسی مزیت نسبی و شاخصهای حمایتی گوشت قرمز. اقتصاد کشاورزی و توسعه، سال 13، شماره 49، صفحه­های 140-117.
حسینی ش و ملک‌محمدی چهل‌خانه م، 1386. سنجش مزیت نسبی و رقابتی صنعت چرم ایران در بازارهای جهانی. فصلنامه پژوهشنامه بازرگانی، شماره 44، صفحه­های 265-235.
دانشور کاخکی م، شاهنوشی ن و خواجه‌روشنائی ن، 1389. بررسی و تعیین مزیت نسبی محصولات زراعی استان خراسان رضوی با محوریت آب. اقتصاد کشاورزی و توسعه، سال 18، شماره 71، صفحه­های 140-121.
دشتی ق و قادری‌نژاد پ، 1392. الگوی بهینه کشت محصولات زراعی با در نظر گرفتن مزیت نسبی دراستان ایلام. مجله اقتصاد و توسعه کشاورزی، سال 27، شماره 3، صفحه­های 203-195.
سلامی ح و پیش‌بهار ا، 1380. تغییرات الگوی مزیت نسبی محصولات کشاورزی در ایران: تحلیلی کاربردی با استفاده از شاخص‌های مزیت نسبی ابرازشده. اقتصاد کشاورزی و توسعه، سال 9، شماره 34 ، صفحه­های 99-67.
شوکت فدائی م، خالدی م، سروری م و اردستانی م، 1393. بررسی و مقایسه مزیت نسبی صادراتی گل شاخه بریده در ایران و کشورهای عمده صادرکننده. فصلنامه اقتصاد کشاورزی و توسعه، شماره 87 ، صفحه­های 124-111.
عسکرپور کبیر ف، حری ح و جلایی اسفندآبادی ع، 1394. بررسی مزیت نسبی عسل طبیعی ایران با استفاده از شاخص هزینه منابع داخلی. فصلنامه اقتصاد کشاورزی، سال نهم، شماره 2 ، صفحه­های 106-91.
عین‌اللهی احمدآبادی م و کلایی ع، 1390. بررسی مزیت نسبی تولید محصول لوبیا در استان مرکزی. نشریه زراعت، شماره 92 ، صفحه­های 72-63.
فتحی ی، خداوردیزاده م و کاوسی کلاشمی م، 1394. کاربرد ماتریس تحلیل سیاستی در سنجش رقابت‌پذیری و آمادگی بنگاههای کشور برای الحاق به سازمان تجارت جهانی (WTO) (مطالعه موردی: شرکت (الف) از صنعت فرآورده‌های شیری). فصلنامه مطالعات اقتصادی کاربردی ایران، شماره 14، صفحه­های 139-113.
قربانی م، رفیعی ح و امجدی ا، 1393. بررسی مزیت نسبی محصولات عمده زراعی در استان فارس. فصلنامه اقتصاد کشاورزی و توسعه، شماره 88، صفحه­های 148-127.
کرباسی ع و رستگاری‌پور ف، 1393. بررسی مزیت نسبی تولید و صادرات زعفران. نشریه زراعت و فناوری زعفران، شماره ، صفحه­های 74-59.
محمدرضایی ر، شهبازی ح، کاوسی کلاشمی م و خداوردیزاده م، 1388. ارزیابی ثبات شاخص‌های مزیت نسبی صادرات و تولید خرمای ایران. مجله دانش کشاورزی، جلد 19، شماره 2 ، صفحه­های: 176-165.
مرکز آمار ایران، 1391. گزیده نتایج سرشماری عمومی نفوش و مسکن 1390. تهران.
مرکز آمار ایران، 1392 الف. شاخص قیمت تولید کننده محصولات گاوداری های صنعتی کشور. تهران.
مرکز آمار ایران، 1392 ب. نتایج آمارگیری از دامداری‌های کشور سال 1390. تهران.
یزدانی س و اشراقی سامانی ر، 1384. مزیت نسبی تولید بادام در استان چهار محال و بختیاری. علوم کشاورزی ایران، جلد 36، شماره 3، صفحه­های 545-537.
Al-Ammouri N, 2006. Comparative Advantages of Cow Milk in Syria, Vol. 25, P.20. Syria: National Agricultural Policy Center.
Garcia O, Hemme T, Reil A and Stoll J, 2007. Predicted Impact of Liberalisation on Dairy Farm Incomes in Germany, Vietnam, Thailand and New Zealand. FAO-PPLPI Working Paper 42.
Hancock B, Ockleford E and Windridge K, 2007. An Introduction to Qualitative Research. East Midlands/ Yorkshare: The NIHR RDS.
Monke E and S Pearson, 1989. The policy analysis matrix for agricultural development, Ithaca. NY: Cornell University Press.
Ngqangweni S, 2000. Promoting Income and Employment Growth in the Rural Economy of the Eastern Cape through Smallholder Agriculture. Unpublished PhD Thesis. University of Pretoria, Pretoria.
Ngqangweni S, Kirsten J, Delgado C. 2001. How efficient are African smallholders? A case study in the Eastern Cape Province of South Africa. Agricultural Economics Research, Policy and Practice in Southern Africa, (40)1: 58-65.
Nicolić A, 2006. Policy Impacts on Agribusiness Performance, Case Study B&H Milk Industry. Sarajevo. Unit for Economic Planning and Implementation of Mid Term Development Strategy.
Quddus MA and Mustafa U, 2011. Comparative Advantage of Major Crops Production in Punjab: An Application of Policy Analysis Matrix. The Lahore Journal of Economics 16(1) : 63-94.
Rae AN and Kasryno F, 1993. A PAM Analysis of Livestock Policies in Indonesia. Agricultural and Resource Economics Review 22(1): 59-70.
Ramanovich M, and Hemme T, 2006. How competitive is milk production in the Central and Eastern European countries in comparison to Western Europe? In: Agriculture in the Face of Changing Markets, Institutions and Policies, Challenges and Strategies, Studies on the Agricultural and Food Sector in Central and Eastern Europe, Vol. 33, pp. 271-282, IAMO, Halle, Germany.